زمان مطالعه :10 دقیقه
چکیده این مطلب : دوران ماه عسل حاکی از زمانی است که عشق جرقه میزند و هیجان در درون شما موج میزند. در این دوران احتمالاً بر این باورید که طرف مقابل هیچ اشتباهی مرتکب نمیشود. کمتر بحث و جدل میکنید، ممکن است به راحتی از برخی رفتارهای غیرمعمول یا ناامیدکنندهی او چشمپوشی کنید و همه چیز را خیلی راحت بگیرید. در این مقاله بررسی خواهیم کرد که دوران ماه عسل چه حسی دارد و چگونه میتوان تشخیص داد که از آن خارج شدهاید؛ اتفاقی که کاملاً طبیعی و قابل انتظار است. همچنین توصیههایی در مورد چگونگی زنده نگه داشتن رابطه برای سالهای آینده ارائه میدهیم.
چگونه از دوران ماه عسل به عشق پایدار برسیم؟
دوران ماه عسل چه زمانیست؟
از کجا میتوان فهمید که مرحلهی ماه عسل به پایان رسیده است؟
آیا میتوان بعد از پایان دوران ماه عسل همچنان رابطه را شکوفا نگهداشت؟
دوران ماه عسل حاکی از زمانی است که عشق جرقه میزند و هیجان در درون شما موج میزند. در این دوران احتمالاً بر این باورید که طرف مقابل هیچ اشتباهی مرتکب نمیشود. کمتر بحث و جدل میکنید، ممکن است به راحتی از برخی رفتارهای غیرمعمول یا ناامیدکنندهی او چشمپوشی کنید و همه چیز را خیلی راحت بگیرید.
بث گولوتا، بنیانگذار NYC Therapeutic Wellness، میگوید: "مرحلهی ماه عسل همان آغاز رابطه است، زمانی که دو نفر تازه با یکدیگر آشنا شدهاند و همه چیز بسیار بیدغدغه و شاد به نظر میرسد". او میگوید بیشتر در روابط ایمن است که هر دو طرف نسبت به احساسات و تمایل یکدیگر به ادامه دادن رابطه مطمئن هستند. به عبارت دیگر، در مورد اینکه طرف مقابل چه فکر یا احساسی دارد، شکی نیست و هر دو طرف هیجان دارند که هرچه بهتر یکدیگر را بشناسند.
در این مقاله بررسی خواهیم کرد که دوران ماه عسل چه حسی دارد و چگونه میتوان تشخیص داد که از آن خارج شدهاید؛ اتفاقی که کاملاً طبیعی و قابل انتظار است. همچنین توصیههایی در مورد چگونگی زنده نگه داشتن رابطه برای سالهای آینده ارائه میدهیم.
روانشناسان و محققان چندین نظریهی متفاوت از عشق ارائه دادهاند تا چگونگی شکلگیری و همچنین نحوهی دوام آوردن آن را توضیح دهند. در مقاله "5 اصل روانشناسی در مورد عشق" به نظریههای برتری که برای توضیح عشق و دیگر دلبستگیهای عاطفی ارائه شدهاند، میپردازیم.
دوران ماه عسل چه حسی دارد؟
بیخود نیست به آن ماه عسل میگویند. گولاتا میگوید: "این دوران مرحلهای هیجانانگیز و روحبخش است. بیشتر با هم صحبت میکنید و احساس میکنید میخواهید همیشه با او باشید. وقتی اسمش را روی گوشی تلفنتان میبینید، هیجانزده میشوید و حین صحبت با دوستانتان میخواهید به نحوی حرف او را به میان بکشید".
همچنین ممکن است به محض اینکه از شما دور میشود دلتنگ او شوید، اغلب به او فکر کنید و احساس کنید که وقت گذراندن با هم چقدر خوب و آرامشبخش است. دیگر نشانههایی که نشان میدهد در مرحلهی ماه عسل هستید عبارتند از اینکه به آیندهی مشترکتان امیدوار هستید و از نظر صمیمیت فیزیکی و عاطفی بسیار به هم نزدیک هستید.
در دوران ماه عسل ممکن است متوجه علائم هشداردهنده نشوید. درست است که دوران ماه عسل دوران فوقالعادهای است، اما مراقب باشید که احساسات "خوب" آلوده و گاهی اوقات وسواسگونه چشم شما را به روی علائم هشداردهنده نبندند. گولوتا خاطر نشان میکند: "وقتی در این مرحله هستیم و شیفتهی کسی میشویم، راحتتر خصوصیات مهم او را نادیده میگیریم و از آنها چشمپوشی میکنیم. در مورد این که فرد مقابل شما چه کسی است شفاف باشید. از او ایدهآلسازی نکنید و مسائل را نادیده نگیرید چون شما همه چیز را احساس میکنید".
برای ایجاد روابط عاشقانهی پایدار و موفق، و رسیدن به حالتی از خوشی، وجد، انرژی و سلامتی که از یک عشق عظیم ناشی میشود، کتاب "اثر ماه عسل" نوشتهی دکتر بروس لیپتون (کلیک کنید)، که توسط مجموعهی رویال مایند ترجمه و تهیه شده است را به شما پیشنهاد میکنیم.
مرحلهی ماه عسل بسته به زوجین میتواند از شش ماه تا چند سال طول بکشد. وقتی واقعیتهای زندگی وارد رابطه میشوند و اختلاف نظرها خود را نشان میدهند، شما به طور طبیعی از مرحلهی ماه عسل خارج خواهید شد. این بدان معنا نیست که احساس خوشبختی به طور کامل از بین رفته است، بلکه در واقع زندگی وارد روزمرگی میشود.
با گذشت زمان، احساسات و شیفتگی شدید شما نسبت به شریک زندگیتان به طور طبیعی کاهش مییابد. ممکن است چیزی که زمانی به نظرتان خاص و دوستداشتنی بود شما را عصبانی کند و ممکن است متوجه شوید دیگر دوست ندارید وقت زیادی را با او سپری کنید یا کارهایی را که قبلاً برایش انجام میدادید انجام دهید. وقتی واقعیتهای زندگی وارد رابطه میشوند و اختلاف نظرها خود را نشان میدهند، شما به طور طبیعی از مرحلهی ماه عسل خارج خواهید شد.
لینا استوکارد، مشاور رسمی ازدواج و خانواده در LifeStance Health میگوید: "با پایان یافتن مرحلهی ماه عسل، شما و شریک زندگیتان به احتمال زیاد به شخصیتهای «هر روزهی» واقعیتان تبدیل میشوید و شروع به تشخیص عیوب یکدیگر میکنید. در طول این مدت، باید احساس خود را در رابطه ارزیابی کنید و تصمیم بگیرید که آیا میتوانید به رابطهی خود با شریک زندگیتان (با همهی عیب و ایرداهایش) ادامه دهید یا نه". او همچنین اضافه میکند که نباید طرف مقابل را با جوری که او را در دوران ماه عسل دیدید، مقایسه کنید، زیرا احتمالاً آن زمان نسخهی ایدهآلیتری از او دیدهاید. الان زمان آن است که فکر کنید و در مورد آیندهی مشترکتان صحبت کنید.
اگر تصمیم دارید در یک رابطهی سالم رو به جلو حرکت کنید، آنچه در آینده پیش میآید میتواند به همان اندازهی مرحله ماه عسل زیبا باشد. با ایجاد یک تعهد واقعی، شما به طور کامل به یکدیگر متعهد میشوید و پایهای تزلزلناپذیر میسازید که میتواند در برابر بزرگترین چالشهای زندگی مقاومت کند. استوکارد میگوید: "هرچه رابطهتان با شریک زندگیتان عمیقتر میشود، به جزئیات بیشتری در مورد او پی میبرید و میتوانید در سطحی عمیقتر از دوران ماه عسل قدر و ارزش شریک زندگیتان را بدانید".
یک مطالعه در سال 2022 دلایل این که چرا گاهی اوقات احساسات مثبت در یک رابطه پس از مرحلهی اولیهی ماه عسل محو میشوند بررسی کرد. این مطالعه نشان داد که عواملی مانند استرس، بیحوصلگی و نیازهای زندگی بر کیفیت رابطهی شما تأثیر میگذارد. به این ترتیب، مهم است که روی این نقاط کار کنید تا یک رابطهی کامل را پیش ببرید.
با هم قرار ملاقات بگذارید: این که شما اتفاقی یکدیگر را دیدهاید و بعد وارد یک رابطهی متعهدانه شدهاید دلیل نمیشود که دیگر با هم قرار نگذارید. برای این که هیجان را زنده نگه دارید باید قرار گذاشتنهایتان را ادامه دهید. استوکارد میگوید: "توصیه میکنم تجربیات جدید را امتحان کنید، ریسک کنید، کارهایی را انجام دهید که از آن لذت میبرید و ذهنی باز داشته باشید".
سؤال بپرسید: حتی اگر زمان زیادی را با هم گذرانده باشیم، هنوز چیزهای زیادی وجود دارد که ممکن است دربارهی شریک زندگیمان ندانیم یا درک نکنیم. به سؤال پرسیدن و شناخت یکدیگر ادامه دهید.
شفاف بمانید: داشتن یک خط ارتباطی باز به زنده نگه داشتن رابطه کمک میکند. استوکارد میگوید: "این خط ارتباطی میتواند چیزهای جدیدی باشد که به آنها علاقه دارید، یک واقعیت جالب که در روز یاد گرفتید، یا صرفاً افکار و احساسات روزمره. این موضوع خیلی معمولی به نظر میرسد، اما دلبستگی و ارتباط عمیق از طریق قدرت ارتباط زنده میماند. یک بررسی منتشر شده در مجلهی جهانی علوم سلامت نشان داد که مهارتهای ارتباطی خوب میتواند صمیمیت در روابط را بهبود بخشد".
بحث و گفتگو کنید: از کنار گفتگوهای سخت و مهم، مانند اینکه چه زمانی میخواهید با هم زندگی کنید، آیا میخواهید ازدواج کنید یا چگونه با مسائل مالی کنار بیایید، ساده نگذرید. مسکوت نگه داشتن این مسائل بعداً باعث ایجاد تنشهای ناخوشایندی میشوند. در مورد خواستههایتان روراست باشید و خواستههای شریک زندگیتان را درک کنید. این به شما کمک میکند تصمیمات بهتری در مورد یکدیگر و رابطهتان بگیرید.
مشاجرات را کم کنید: مشاجره با شریک زندگی کاملاً طبیعی است. در واقع، مشاجرات نشان میدهند که شما به یکدیگر اهمیت میدهید و میخواهید که طرف مقابل دیدگاه شما را ببیند. با این حال، مطمئن شوید که به شیوهای سالم وارد درگیری میشوید و به موضوع بصورت «ما در برابر مشکل» بهجای «من در مقابل تو» نگاه کنید.
یکدیگر را در اولویت قرار دهید: همواره نیازها و خواستههای یکدیگر را در اولویت قرار دهید. شریک زندگی شما اغلب باید در ردیف اول محبت، وقت و انرژی شما باشد.
پیشنهاد ما برای شما: اگر به دنبال تغییر رفتار و عادتهای خود هستید، "دوره عادتهای اتمی" اثر "جیمز کلیر" (کلیک کنید)، که در سایت رویالمایند در اختیار شما قرار داده شده است، را از دست ندهید. در این دورهی شگفتانگیز راههای سادهای به شما آموزش داده خواهند شد، تا روتین روزانهتان را تغییر داده و به موفقیت بیشتری دست پیدا کنید.
عاشق شدن آسان است، اما رابطه ممکن است (علی رغم آنچه فیلمهای هالیوود سعی دارند به ما نشان دهند) سخت باشد. روابط هم مانند هر چیز دیگر زندگی که ارزش داشتن را داشته باشد، نیاز به تلاش دارند. برخی از زوجین با موفقیت طوفانهای اجتنابناپذیر زندگی را تحمل میکنند، در حالی که برخی دیگر به سادگی از هم جدا میشوند.
وقتی صحبت از رابطهی زن و شوهری پیش میآید، هیچ دستورالعملی وجود ندارد. آن شعری که قدیم روز سیزدهبدر میخواندیم به یاد دارید: سیزدهبدر، چهارده به تو، سال دیگه، خونهی شوهر، بچه به بغل... کاش به همین سادگی بود. برخی زوجین این مسیر سنتی را طی میکنند، و برخی دیگر نه. امروزه زوجهای کمتری ازدواج میکنند. بعضی از آنها قبل از ازدواج بچهدار میشوند و بعضی دیگر تصمیم میگیرند اصلاً بچهدار نشوند. روابط هم مثل افراد منحصر بفرد هستند.
صرف نظر از مسیری که فرد در رابطه با روابط عاشقانه انتخاب میکند (چه در راهرو دانشگاه باشد چه از این سر به آن سر دنیا) مراحل عشق و وابستگی اساساً یکی هستند. کلید رضایت زوجین از رابطهشان توانایی عبور از این مراحل است. دانشمندان علوم اعصاب و "متخصصان عشق" چهار مرحله را برای رابطه ترسیم کردهاند. این مراحل از عاشق شدن شروع میشود و به زندگی توام با خوشبختی همیشگی (یا حداقل برای مدتی) ختم میشود. در زیر این مراحل همراه با راههایی برای طی کردن موفقیتآمیز آنها آمده است.
این مراحل را میتوان بر اساس زمانی که معمولاً رخ میدهند تقسیمبندی کرد. مراحل روابط بر حسب ماه عبارتند از:
مرحلهی 1: مرحلهی سرخوشی – 6 تا 24 ماه (دو سال)
مرحلهی 2: مرحلهی دلبستگی اولیه – 12 ماه (یک سال) تا 60 ماه (5 سال)
مرحلهی 3: مرحلهی بحران – 60 ماه (5 سال) تا 84 ماه (7 سال)
مرحلهی 4: مرحلهی دلبستگی عمیق – 84 ماه (7 سال) و بیشتر.
1) مرحلهی سرخوشی:
در چند دههی گذشته دکتر هلن فیشر، دانشمند علوم اعصاب و پژوهشگر ارشد در انستیتوی Kinsey و دکتر لوسی براون، استاد بالینی در کالج پزشکی انیشتین در نیویورک، مشغول مطالعهی فعالیت مغزی افراد عاشق، از مراحل اولیه به بعد بودهاند. براون توضیح میدهد که: "در اوایل یک رابطه (یعنی مرحلهی عاشق شدن) طرف مقابل مرکز زندگی شما است. در این مراحل اولیه شما همه چیز را میبخشید. طرف مقابل خطاهایی دارد و شما آنها را میبینید، اما مهم نیست. شاید ظرفهای کثیفش را در سینک بگذارد و نشویند ولی اشکالی ندارد چون در طول روز شما را میخنداند. در این مرحله خوبیها بیشتر از بدیهاست".
به عبارت دیگر، هر چه زوجین مدت بیشتری بتوانند قضاوت منفی نسبت به یکدیگر را به تعویق بیندازند، شانس بیشتری برای موفقیت رابطه خواهند داشت. محققان با پیگیریهای بیشتر دریافتند زوجهایی که به مدت سه سال یا بیشتر در کنار هم مانده بودند فعالیت این بخش از مغزشان از همه کمتر بود.
مرحلهی عاشقانه چقدر طول میکشد؟ مطالعات تخمین زدهاند که مرحلهی سرخوشی میتواند از شش ماه تا دو سال طول بکشد. اگرچه تعداد کمی هستند (تقریباً 15 تا 30٪) که میگویند هنوز عاشق هستند و حتی بعد از گذشت 10 یا 15 سال هنوز هم احساسشان مثل شش ماه اول است.
براون در توضیح این مطلب میگوید: "ما نمیدانیم چرا این اتفاق میافتد. من فکر نمیکنم این لزوماً به این دلیل است که آنها جفت روحی خود را پیدا کردهاند. فکر میکنم یک مسالهی شخصی است. برخی افراد راحتتر مراحل اولیه را احیا میکنند. پس ما هم میتوانیم". برای عموم مردم، سرمستی عشق جدید در نهایت به مرحلهی بعدی تبدیل میشود، یعنی دلبستگی اولیه.
2) مرحلهی دلبستگی اولیه:
در مرحلهی قبلی، یعنی سرخوشی، عوامل ناخودآگاه مثل جذابیت و سیستم پاداش کنترل امور را در دست دارند. در مطالعات فیشر و براون، اسکنهای مغزی زوجین در مراحل اولیهی عشق سطوح بالایی از دوپامین (مادهای شیمیایی که سیستم پاداش را با تحریک شدید لذت فعال میکند) را نشان داد.
نویسندگان این مطالعه نوشتند که تأثیر این سطوح بالای دوپامین مثل همان تأثیری است که مصرف کوکائین بر مغز دارد. در مرحلهی دلبستگی اولیه بخش تکامل یافتهتر مغز کنترل امور را به دست میگیرد، از جمله پالیدوم قدامی (ناحیهای از مغز که با احساس دلبستگی و هورمونهای دلبستگی، وازوپرسین و اکسی توسین، که گاهی اوقات به آن "هورمون عشق" میگویند مرتبط است).
شما میفهمید چه زمانی به مرحلهی اولیه دلبستگی رسیدهاید، زمانی که به گفته براون: "میتوانید بخوابید! 24 ساعت شبانه روز به [همسرتان] فکر نمیکنید؛ و راحتتر به کارهای دیگر زندگیتان میرسید". زوج هایی که حداقل یک سال از ازدواجشان گذشته بود، توصیفهای متفاوتی از عشق داشتند. براون میگوید: "این عشق غنیتر، عمیقتر و توام با شناخت بیشتر است. خاطرات مشترک (چه مثبت چه منفی) شکل گرفتهاند، مشکلاتی را پشت سر گذاشتهاند و یک وابستگی عمیق ایجاد شده است".
3) مرحلهی بحران:
مرحلهی سوم اغلب نقطهی سرنوشتساز روابط است. آنچه در این مرحله اتفاق میافتد برای اتفاقات بعدی بسیار مهم است. براون از این مرحله به عنوان "میل شدید هفت ساله یا پنج ساله" یاد میکند. براون میگوید: "تقریباً هر رابطهای به مرحلهی جدایی میرسد؛ یا جدا میشوید یا به هم باز میگردید. شما نیاز به یک بحران دارید تا بتوانید از آن عبور کنید و با هم در مورد آن صحبت کنید، هر دوی شما هم رشد کردهاید و هم تغییر کردهاید". برای برخی از زوجین بچه دار شدن یا رابطه را مستحکم میکند یا آنقدر استرس ایجاد میکند که رابطه از هم میپاشد. اگر یک زن و شوهر بتوانند با موفقیت بر بحران غلبه کنند، سپس به مرحلهی بعدی خواهند رفت: وابستگی عمیق.
4) مرحلهی دلبستگی عمیق:
مرحلهی دلبستگی عمیق، آرامش پس از طوفان است. در این مرحله زوجها یکدیگر را به خوبی میشناسند، فراز و نشیبهای اجتنابناپذیر را پشت سر گذاشتهاند، میدانند که میتوانند با بحرانها کنار بیایند و احتمالاً برای مدیریت بحرانهای آینده برنامهریزی کردهاند.
واژهای که براون برای توصیف این مرحله از روابط تکرار میکند واژهی "آرام" است. "این زمانی است که زوجین سالهای زیادی با هم بودهاند؛ مرحلهای کاملاً آرام و امن". مرحلهی دلبستگی عمیق ممکن است مدت زیادی طول بکشد و اگر خوششانس باشید، میتواند یک عمر ادامه داشته باشد.
ما در مقاله "چگونه داشتن روتین، روابط را بهبود میبخشد" (کلیک کنید)، بررسی میکنیم که چگونه روتینها میتوانند برای رابطهی شما مفید باشند و یک سری عوامل را پیشنهاد میکنیم که میتوانید برای بهبود رابطهتان به روتین خود اضافه کنید. همچنین در مورد اینکه آیا چیزی به نام روتین بیش از حد در یک رابطه وجود دارد یا خیر و این که اگر از روتین خود خسته شدهاید چه کاری باید انجام دهید بحث میکنیم. روتینها نشان میدهند که چگونه همسران زندگیهایشان را با هم در میآمیزند و یکپارچه میکنند. آنها نقاطی را برای هماهنگی و همسو شدن با یکدیگر فراهم میکنند.
چگونه میتوانیم عشق را تداوم ببخشیم؟ به گفتهی محققان یکی از موثرترین راهها برای زنده نگه داشتن عشق تازگی است. مطالعاتی که سالها زوجها را تحت نظر گرفتهاند نشان دادهاند که انجام فعالیتهای جدید، هیجانانگیز و چالشبرانگیز همراه با هم فواید زیادی برای روابط دارند.
دکتر آرت آرون، یکی از همکاران ارشد فیشر و براون، و همسرش دکتر الین آرون مدلی تحت عنوان "مدل خود-افزایی" طراحی کردند که بینشی در مورد مراحل اولیهی عشق ارائه میدهد و تا حدی توضیح میدهد که چرا در چند ماه اول یک رابطهی جدید اینقدر احساس سرخوشی میکنیم.
"وقتی شما با کسی وارد رابطه میشوید، به معنای واقعی کلمه خودتان را افزایش میدهید؛ یعنی علاوه بر خودتان دیدگاه شریک زندگیتان در مورد جهان، موقعیت اجتماعی او و داشتههایش را میپذیرید و در آن سهیم میشوید. مزایای تجربیات جدید و چالش برانگیز در کنار هم بسیار زیاد هستند، و همیشگیاند".
عدم قضاوت عجولانه، احیای مجدد مراحل اولیه و حفظ تازگی،
شاید همینها کلیدهای شکستن رمز عشق پایدار باشند.
ما در مورد چیزهای بد در روابط یا پرچمهای قرمز زیاد میشنویم. اما چه چیز مهمی است که باعث میشود روابط تداوم داشته باشند؟ این مقاله به بررسی شاخصهای مثبت یا پرچمهای سبز میپردازد تا به ما بگویند که در یک رابطهی امن و سالم هستیم.
همانطور که باید هوشمندانه به علائم رفتارهای سمی در فردی که با او قرار میگذارید نگاه کنید (مانند قطع ارتباط ناگهانی، تحمیق روانی و بمبارانهای عاشقانه)، توجه به جنبههای کیفیت خوب رابطه نیز مهم است. شریک عاطفی شما ممکن است اقداماتی انجام دهد که نشان دهندهی بلوغ و تعهد به رابطه باشد. این پرچمهای سبز نشان میدهند که این یک پیوند پایدار، امن و بلندمدت است (یا میتواند باشد). پنج پرچم سبز که نشان میدهد رابطهی شما در مسیری درست قرار دارد:
1) به یکدیگر اعتماد دارید.
یکی از معیارهای یک رابطهی سالم اعتماد عمیق به یکدیگر است. در این حالت شریک زندگی شما مسئولیتپذیر است. او همیشه به وعدههایش عمل میکند. اگر بگوید شما را بر خواهد داشت، میآید و به موقع میآید. اعتماد به شریک زندگی یک پرچم سبز بسیار مهم است. اعتماد جزء جداییناپذیر یک رابطهی عاشقانهی سالم است. شما میتوانید با خیال راحت هم اطلاعات زندگی روزمرهتان و هم نقاط ضعف و نیازهایتان را با این فرد در میان بگذارید. این سطح از اعتماد، رابطهای بیآلایش، صادقانه و متقابل را رواج میدهد.
2) مرزبندیها را حفظ میکنید.
در یک رابطهی سالم به دلیل احترام متقابلی که برای یکدیگر قائل هستید، اگر شریک زندگیتان با یک دوست بیرون رفت، حسادت نمیکنید. او هم زمانی که شما به تنهایی نیاز دارید احساس خطر نمیکند. آی وی کوانگ، رواندرمانگر و مشاور رسمی ازدواج و خانواده میگوید دانستن مرزبندیها، صحبت کردن دربارهی آنها و احترام به آنها بسیار مهم است.
مرزبندیها به شما کمک میکنند خود واقعیتان را مشخص کنید، تعیین کنید چه رفتارهایی برای شما قابل قبول و چه رفتارهایی غیرقابل قبول هستند، و به دیگران یاد میدهید چگونه با شما رفتار کنند. صحبت کردن دربارهی مرزبندیها، نیازها و خواستهها با شجاعت و شفافیت در رابطه و احترام به مرزبندیهای دیگران و خود، یک پرچم سبز در روابط است.
3) به خوبی با یکدیگر ارتباط برقرار میکنید.
اگر همسرتان معمولاً وقتی با او صحبت میکنید شبکههای اجتماعی را چک میکند، یعنی فعالانه به شما گوش نمیدهد. اما اگر شریک زندگیتان همیشه تماس چشمی برقرار میکند و وقتی دربارهی روزتان به او میگویید به شما توجه میکند، این نشانهی تعهد و احترام است.
اگر او در حین گفتگو احساسات شما را تصدیق کرده و بپذیرد و با شما همدلی کند، یعنی هیجانات شما را تأیید میکند. در روابط سالم، هر دو طرف باید احساس کنند که پذیرفته شدهاند و افکار و احساسات شخصیشان اهمیت دارد. کوانگ میگوید: "شما زمانی برای خود و دیگری احترام قائل میشوید که بیپرده، صادقانه و واضح در مورد اینکه ظرفیت چه چیز را دارید و چه چیز را ندارید و اینکه دوست دارید چه چیزی برای حمایت و مراقبت دریافت کنید، صحبت کنید. اگر آنچه را که میخواهید بیان نکنید، ممکن است به آن نرسید. پس در مورد جایگاهتان صادق باشید".
4) دوست دارید با یکدیگر وقت بگذرانید.
هر رابطهی معمولی فراز و نشیبهایی دارد. با این حال جان گاتمن، متخصص روابط، میگوید روابط موفق مثل یک ازدواج پایدار و شاد، به ازای هر یک تعامل منفی پنج تعامل مثبت (یا بیشتر) نشان میدهند. اگر با هم سازگار هستید و در بیشتر مواقع به خوبی با هم کنار میآیید این یک پرچم سبز است.
به عنوان مثال، اولین کسی که میخواهید خبرهای خوب را با او در میان بگذارید شریک زندگیتان است، همچنین دوست صمیمیتان اوست. یکی دیگر از علائم یا پرچمهای سبز این است که شما واقعاً از گذراندن وقت با هم برای انجام کارهای مختلف (و حتی هیچ کاری) لذت میبرید. شاید برای در آغوش گرفتن شریک زندگیتان یا دوباره بوسیدن او لحظهشماری کنید چون احساس میکنید بسیار به او وابسته هستید.
در کنار لذت بردن از همراهی و محبت، اگر صمیمیت جنسی هم در رابطهی عاشقانه وجود داشته باشد، نویدبخش تداوم رابطه است. یافتههای یک مطالعه که در مجلهی روابط اجتماعی و فردی منتشر شد بر رابطهی قوی بین صمیمیت و رابطه جنسی تأکید داشت. نزدیک شدن از طریق رابطهی جنسی صمیمانه به پیوستگی و تعهد بین زن و شوهر کمک میکند. این مطالعه همچنین نشان داد که ارتباط بین صمیمیت بیشتر و افزایش میل جنسی در مردان و زنان یکسان است. احساس نزدیکی میتواند نتیجهی محبت و اشکال مختلف صمیمیت باشد. اگر در رابطه هر 5 پرچم سبز را دارید، احتمالاً در یک رابطهی سالم و ارزشمند هستید که میتواند منجر به خوشبختی طولانی مدت شود.
5) شریک زندگیتان قدر شما را میداند.
پیوندهای صمیمانه در زوجین در صورتی تقویت میشود که طرف مقابلتان قدر شما را بداند. این یک پرچم سبز دیگر است. یک مطالعهی تحقیقاتی علمی نشان داد که وقتی شرکتکنندگان در مطالعه احساس میکردند از طرف شریک زندگیشان مورد قدردانی قرار میگیرند، به نوبهی خود به نیازهای او اهمیت میدهند، احساس قدردانی بیشتری نسبت به شریک زندگیشان پیدا میکنند و در درازمدت به رابطه وفادارتر هستند. قدردانی شما را شادتر هم میکند. اگر همان قدردانی و سپاسگزاری را که از شریک زندگیتان انتظار دارید به او نشان بدهید، هر دو از مزایای طولانی مدت آن بهرهمند خواهید شد.
خوشحال میشویم نظرات و دیدگاههای خود را با ما و دیگران به اشتراک بگذارید.
برای ثبت نظرات خود، به پایین صفحه مراجعه فرمایید.
چگونه از دوران ماه عسل به عشق پایدار برسیم؟
دوران ماه عسل چه زمانیست؟
از کجا میتوان فهمید که مرحلهی ماه عسل به پایان رسیده است؟
آیا میتوان بعد از پایان دوران ماه عسل همچنان رابطه را شکوفا نگهداشت؟
دوران ماه عسل حاکی از زمانی است که عشق جرقه میزند و هیجان در درون شما موج میزند. در این دوران احتمالاً بر این باورید که طرف مقابل هیچ اشتباهی مرتکب نمیشود. کمتر بحث و جدل میکنید، ممکن است به راحتی از برخی رفتارهای غیرمعمول یا ناامیدکنندهی او چشمپوشی کنید و همه چیز را خیلی راحت بگیرید.
بث گولوتا، بنیانگذار NYC Therapeutic Wellness، میگوید: "مرحلهی ماه عسل همان آغاز رابطه است، زمانی که دو نفر تازه با یکدیگر آشنا شدهاند و همه چیز بسیار بیدغدغه و شاد به نظر میرسد". او میگوید بیشتر در روابط ایمن است که هر دو طرف نسبت به احساسات و تمایل یکدیگر به ادامه دادن رابطه مطمئن هستند. به عبارت دیگر، در مورد اینکه طرف مقابل چه فکر یا احساسی دارد، شکی نیست و هر دو طرف هیجان دارند که هرچه بهتر یکدیگر را بشناسند.
در این مقاله بررسی خواهیم کرد که دوران ماه عسل چه حسی دارد و چگونه میتوان تشخیص داد که از آن خارج شدهاید؛ اتفاقی که کاملاً طبیعی و قابل انتظار است. همچنین توصیههایی در مورد چگونگی زنده نگه داشتن رابطه برای سالهای آینده ارائه میدهیم.
روانشناسان و محققان چندین نظریهی متفاوت از عشق ارائه دادهاند تا چگونگی شکلگیری و همچنین نحوهی دوام آوردن آن را توضیح دهند. در مقاله "5 اصل روانشناسی در مورد عشق" به نظریههای برتری که برای توضیح عشق و دیگر دلبستگیهای عاطفی ارائه شدهاند، میپردازیم.
دوران ماه عسل چه حسی دارد؟
بیخود نیست به آن ماه عسل میگویند. گولاتا میگوید: "این دوران مرحلهای هیجانانگیز و روحبخش است. بیشتر با هم صحبت میکنید و احساس میکنید میخواهید همیشه با او باشید. وقتی اسمش را روی گوشی تلفنتان میبینید، هیجانزده میشوید و حین صحبت با دوستانتان میخواهید به نحوی حرف او را به میان بکشید".
همچنین ممکن است به محض اینکه از شما دور میشود دلتنگ او شوید، اغلب به او فکر کنید و احساس کنید که وقت گذراندن با هم چقدر خوب و آرامشبخش است. دیگر نشانههایی که نشان میدهد در مرحلهی ماه عسل هستید عبارتند از اینکه به آیندهی مشترکتان امیدوار هستید و از نظر صمیمیت فیزیکی و عاطفی بسیار به هم نزدیک هستید.
در دوران ماه عسل ممکن است متوجه علائم هشداردهنده نشوید. درست است که دوران ماه عسل دوران فوقالعادهای است، اما مراقب باشید که احساسات "خوب" آلوده و گاهی اوقات وسواسگونه چشم شما را به روی علائم هشداردهنده نبندند. گولوتا خاطر نشان میکند: "وقتی در این مرحله هستیم و شیفتهی کسی میشویم، راحتتر خصوصیات مهم او را نادیده میگیریم و از آنها چشمپوشی میکنیم. در مورد این که فرد مقابل شما چه کسی است شفاف باشید. از او ایدهآلسازی نکنید و مسائل را نادیده نگیرید چون شما همه چیز را احساس میکنید".
برای ایجاد روابط عاشقانهی پایدار و موفق، و رسیدن به حالتی از خوشی، وجد، انرژی و سلامتی که از یک عشق عظیم ناشی میشود، کتاب "اثر ماه عسل" نوشتهی دکتر بروس لیپتون (کلیک کنید)، که توسط مجموعهی رویال مایند ترجمه و تهیه شده است را به شما پیشنهاد میکنیم.
مرحلهی ماه عسل بسته به زوجین میتواند از شش ماه تا چند سال طول بکشد. وقتی واقعیتهای زندگی وارد رابطه میشوند و اختلاف نظرها خود را نشان میدهند، شما به طور طبیعی از مرحلهی ماه عسل خارج خواهید شد. این بدان معنا نیست که احساس خوشبختی به طور کامل از بین رفته است، بلکه در واقع زندگی وارد روزمرگی میشود.
با گذشت زمان، احساسات و شیفتگی شدید شما نسبت به شریک زندگیتان به طور طبیعی کاهش مییابد. ممکن است چیزی که زمانی به نظرتان خاص و دوستداشتنی بود شما را عصبانی کند و ممکن است متوجه شوید دیگر دوست ندارید وقت زیادی را با او سپری کنید یا کارهایی را که قبلاً برایش انجام میدادید انجام دهید. وقتی واقعیتهای زندگی وارد رابطه میشوند و اختلاف نظرها خود را نشان میدهند، شما به طور طبیعی از مرحلهی ماه عسل خارج خواهید شد.
لینا استوکارد، مشاور رسمی ازدواج و خانواده در LifeStance Health میگوید: "با پایان یافتن مرحلهی ماه عسل، شما و شریک زندگیتان به احتمال زیاد به شخصیتهای «هر روزهی» واقعیتان تبدیل میشوید و شروع به تشخیص عیوب یکدیگر میکنید. در طول این مدت، باید احساس خود را در رابطه ارزیابی کنید و تصمیم بگیرید که آیا میتوانید به رابطهی خود با شریک زندگیتان (با همهی عیب و ایرداهایش) ادامه دهید یا نه". او همچنین اضافه میکند که نباید طرف مقابل را با جوری که او را در دوران ماه عسل دیدید، مقایسه کنید، زیرا احتمالاً آن زمان نسخهی ایدهآلیتری از او دیدهاید. الان زمان آن است که فکر کنید و در مورد آیندهی مشترکتان صحبت کنید.
اگر تصمیم دارید در یک رابطهی سالم رو به جلو حرکت کنید، آنچه در آینده پیش میآید میتواند به همان اندازهی مرحله ماه عسل زیبا باشد. با ایجاد یک تعهد واقعی، شما به طور کامل به یکدیگر متعهد میشوید و پایهای تزلزلناپذیر میسازید که میتواند در برابر بزرگترین چالشهای زندگی مقاومت کند. استوکارد میگوید: "هرچه رابطهتان با شریک زندگیتان عمیقتر میشود، به جزئیات بیشتری در مورد او پی میبرید و میتوانید در سطحی عمیقتر از دوران ماه عسل قدر و ارزش شریک زندگیتان را بدانید".
یک مطالعه در سال 2022 دلایل این که چرا گاهی اوقات احساسات مثبت در یک رابطه پس از مرحلهی اولیهی ماه عسل محو میشوند بررسی کرد. این مطالعه نشان داد که عواملی مانند استرس، بیحوصلگی و نیازهای زندگی بر کیفیت رابطهی شما تأثیر میگذارد. به این ترتیب، مهم است که روی این نقاط کار کنید تا یک رابطهی کامل را پیش ببرید.
با هم قرار ملاقات بگذارید: این که شما اتفاقی یکدیگر را دیدهاید و بعد وارد یک رابطهی متعهدانه شدهاید دلیل نمیشود که دیگر با هم قرار نگذارید. برای این که هیجان را زنده نگه دارید باید قرار گذاشتنهایتان را ادامه دهید. استوکارد میگوید: "توصیه میکنم تجربیات جدید را امتحان کنید، ریسک کنید، کارهایی را انجام دهید که از آن لذت میبرید و ذهنی باز داشته باشید".
سؤال بپرسید: حتی اگر زمان زیادی را با هم گذرانده باشیم، هنوز چیزهای زیادی وجود دارد که ممکن است دربارهی شریک زندگیمان ندانیم یا درک نکنیم. به سؤال پرسیدن و شناخت یکدیگر ادامه دهید.
شفاف بمانید: داشتن یک خط ارتباطی باز به زنده نگه داشتن رابطه کمک میکند. استوکارد میگوید: "این خط ارتباطی میتواند چیزهای جدیدی باشد که به آنها علاقه دارید، یک واقعیت جالب که در روز یاد گرفتید، یا صرفاً افکار و احساسات روزمره. این موضوع خیلی معمولی به نظر میرسد، اما دلبستگی و ارتباط عمیق از طریق قدرت ارتباط زنده میماند. یک بررسی منتشر شده در مجلهی جهانی علوم سلامت نشان داد که مهارتهای ارتباطی خوب میتواند صمیمیت در روابط را بهبود بخشد".
بحث و گفتگو کنید: از کنار گفتگوهای سخت و مهم، مانند اینکه چه زمانی میخواهید با هم زندگی کنید، آیا میخواهید ازدواج کنید یا چگونه با مسائل مالی کنار بیایید، ساده نگذرید. مسکوت نگه داشتن این مسائل بعداً باعث ایجاد تنشهای ناخوشایندی میشوند. در مورد خواستههایتان روراست باشید و خواستههای شریک زندگیتان را درک کنید. این به شما کمک میکند تصمیمات بهتری در مورد یکدیگر و رابطهتان بگیرید.
مشاجرات را کم کنید: مشاجره با شریک زندگی کاملاً طبیعی است. در واقع، مشاجرات نشان میدهند که شما به یکدیگر اهمیت میدهید و میخواهید که طرف مقابل دیدگاه شما را ببیند. با این حال، مطمئن شوید که به شیوهای سالم وارد درگیری میشوید و به موضوع بصورت «ما در برابر مشکل» بهجای «من در مقابل تو» نگاه کنید.
یکدیگر را در اولویت قرار دهید: همواره نیازها و خواستههای یکدیگر را در اولویت قرار دهید. شریک زندگی شما اغلب باید در ردیف اول محبت، وقت و انرژی شما باشد.
پیشنهاد ما برای شما: اگر به دنبال تغییر رفتار و عادتهای خود هستید، "دوره عادتهای اتمی" اثر "جیمز کلیر" (کلیک کنید)، که در سایت رویالمایند در اختیار شما قرار داده شده است، را از دست ندهید. در این دورهی شگفتانگیز راههای سادهای به شما آموزش داده خواهند شد، تا روتین روزانهتان را تغییر داده و به موفقیت بیشتری دست پیدا کنید.
عاشق شدن آسان است، اما رابطه ممکن است (علی رغم آنچه فیلمهای هالیوود سعی دارند به ما نشان دهند) سخت باشد. روابط هم مانند هر چیز دیگر زندگی که ارزش داشتن را داشته باشد، نیاز به تلاش دارند. برخی از زوجین با موفقیت طوفانهای اجتنابناپذیر زندگی را تحمل میکنند، در حالی که برخی دیگر به سادگی از هم جدا میشوند.
وقتی صحبت از رابطهی زن و شوهری پیش میآید، هیچ دستورالعملی وجود ندارد. آن شعری که قدیم روز سیزدهبدر میخواندیم به یاد دارید: سیزدهبدر، چهارده به تو، سال دیگه، خونهی شوهر، بچه به بغل... کاش به همین سادگی بود. برخی زوجین این مسیر سنتی را طی میکنند، و برخی دیگر نه. امروزه زوجهای کمتری ازدواج میکنند. بعضی از آنها قبل از ازدواج بچهدار میشوند و بعضی دیگر تصمیم میگیرند اصلاً بچهدار نشوند. روابط هم مثل افراد منحصر بفرد هستند.
صرف نظر از مسیری که فرد در رابطه با روابط عاشقانه انتخاب میکند (چه در راهرو دانشگاه باشد چه از این سر به آن سر دنیا) مراحل عشق و وابستگی اساساً یکی هستند. کلید رضایت زوجین از رابطهشان توانایی عبور از این مراحل است. دانشمندان علوم اعصاب و "متخصصان عشق" چهار مرحله را برای رابطه ترسیم کردهاند. این مراحل از عاشق شدن شروع میشود و به زندگی توام با خوشبختی همیشگی (یا حداقل برای مدتی) ختم میشود. در زیر این مراحل همراه با راههایی برای طی کردن موفقیتآمیز آنها آمده است.
این مراحل را میتوان بر اساس زمانی که معمولاً رخ میدهند تقسیمبندی کرد. مراحل روابط بر حسب ماه عبارتند از:
مرحلهی 1: مرحلهی سرخوشی – 6 تا 24 ماه (دو سال)
مرحلهی 2: مرحلهی دلبستگی اولیه – 12 ماه (یک سال) تا 60 ماه (5 سال)
مرحلهی 3: مرحلهی بحران – 60 ماه (5 سال) تا 84 ماه (7 سال)
مرحلهی 4: مرحلهی دلبستگی عمیق – 84 ماه (7 سال) و بیشتر.
1) مرحلهی سرخوشی:
در چند دههی گذشته دکتر هلن فیشر، دانشمند علوم اعصاب و پژوهشگر ارشد در انستیتوی Kinsey و دکتر لوسی براون، استاد بالینی در کالج پزشکی انیشتین در نیویورک، مشغول مطالعهی فعالیت مغزی افراد عاشق، از مراحل اولیه به بعد بودهاند. براون توضیح میدهد که: "در اوایل یک رابطه (یعنی مرحلهی عاشق شدن) طرف مقابل مرکز زندگی شما است. در این مراحل اولیه شما همه چیز را میبخشید. طرف مقابل خطاهایی دارد و شما آنها را میبینید، اما مهم نیست. شاید ظرفهای کثیفش را در سینک بگذارد و نشویند ولی اشکالی ندارد چون در طول روز شما را میخنداند. در این مرحله خوبیها بیشتر از بدیهاست".
به عبارت دیگر، هر چه زوجین مدت بیشتری بتوانند قضاوت منفی نسبت به یکدیگر را به تعویق بیندازند، شانس بیشتری برای موفقیت رابطه خواهند داشت. محققان با پیگیریهای بیشتر دریافتند زوجهایی که به مدت سه سال یا بیشتر در کنار هم مانده بودند فعالیت این بخش از مغزشان از همه کمتر بود.
مرحلهی عاشقانه چقدر طول میکشد؟ مطالعات تخمین زدهاند که مرحلهی سرخوشی میتواند از شش ماه تا دو سال طول بکشد. اگرچه تعداد کمی هستند (تقریباً 15 تا 30٪) که میگویند هنوز عاشق هستند و حتی بعد از گذشت 10 یا 15 سال هنوز هم احساسشان مثل شش ماه اول است.
براون در توضیح این مطلب میگوید: "ما نمیدانیم چرا این اتفاق میافتد. من فکر نمیکنم این لزوماً به این دلیل است که آنها جفت روحی خود را پیدا کردهاند. فکر میکنم یک مسالهی شخصی است. برخی افراد راحتتر مراحل اولیه را احیا میکنند. پس ما هم میتوانیم". برای عموم مردم، سرمستی عشق جدید در نهایت به مرحلهی بعدی تبدیل میشود، یعنی دلبستگی اولیه.
2) مرحلهی دلبستگی اولیه:
در مرحلهی قبلی، یعنی سرخوشی، عوامل ناخودآگاه مثل جذابیت و سیستم پاداش کنترل امور را در دست دارند. در مطالعات فیشر و براون، اسکنهای مغزی زوجین در مراحل اولیهی عشق سطوح بالایی از دوپامین (مادهای شیمیایی که سیستم پاداش را با تحریک شدید لذت فعال میکند) را نشان داد.
نویسندگان این مطالعه نوشتند که تأثیر این سطوح بالای دوپامین مثل همان تأثیری است که مصرف کوکائین بر مغز دارد. در مرحلهی دلبستگی اولیه بخش تکامل یافتهتر مغز کنترل امور را به دست میگیرد، از جمله پالیدوم قدامی (ناحیهای از مغز که با احساس دلبستگی و هورمونهای دلبستگی، وازوپرسین و اکسی توسین، که گاهی اوقات به آن "هورمون عشق" میگویند مرتبط است).
شما میفهمید چه زمانی به مرحلهی اولیه دلبستگی رسیدهاید، زمانی که به گفته براون: "میتوانید بخوابید! 24 ساعت شبانه روز به [همسرتان] فکر نمیکنید؛ و راحتتر به کارهای دیگر زندگیتان میرسید". زوج هایی که حداقل یک سال از ازدواجشان گذشته بود، توصیفهای متفاوتی از عشق داشتند. براون میگوید: "این عشق غنیتر، عمیقتر و توام با شناخت بیشتر است. خاطرات مشترک (چه مثبت چه منفی) شکل گرفتهاند، مشکلاتی را پشت سر گذاشتهاند و یک وابستگی عمیق ایجاد شده است".
3) مرحلهی بحران:
مرحلهی سوم اغلب نقطهی سرنوشتساز روابط است. آنچه در این مرحله اتفاق میافتد برای اتفاقات بعدی بسیار مهم است. براون از این مرحله به عنوان "میل شدید هفت ساله یا پنج ساله" یاد میکند. براون میگوید: "تقریباً هر رابطهای به مرحلهی جدایی میرسد؛ یا جدا میشوید یا به هم باز میگردید. شما نیاز به یک بحران دارید تا بتوانید از آن عبور کنید و با هم در مورد آن صحبت کنید، هر دوی شما هم رشد کردهاید و هم تغییر کردهاید". برای برخی از زوجین بچه دار شدن یا رابطه را مستحکم میکند یا آنقدر استرس ایجاد میکند که رابطه از هم میپاشد. اگر یک زن و شوهر بتوانند با موفقیت بر بحران غلبه کنند، سپس به مرحلهی بعدی خواهند رفت: وابستگی عمیق.
4) مرحلهی دلبستگی عمیق:
مرحلهی دلبستگی عمیق، آرامش پس از طوفان است. در این مرحله زوجها یکدیگر را به خوبی میشناسند، فراز و نشیبهای اجتنابناپذیر را پشت سر گذاشتهاند، میدانند که میتوانند با بحرانها کنار بیایند و احتمالاً برای مدیریت بحرانهای آینده برنامهریزی کردهاند.
واژهای که براون برای توصیف این مرحله از روابط تکرار میکند واژهی "آرام" است. "این زمانی است که زوجین سالهای زیادی با هم بودهاند؛ مرحلهای کاملاً آرام و امن". مرحلهی دلبستگی عمیق ممکن است مدت زیادی طول بکشد و اگر خوششانس باشید، میتواند یک عمر ادامه داشته باشد.
ما در مقاله "چگونه داشتن روتین، روابط را بهبود میبخشد" (کلیک کنید)، بررسی میکنیم که چگونه روتینها میتوانند برای رابطهی شما مفید باشند و یک سری عوامل را پیشنهاد میکنیم که میتوانید برای بهبود رابطهتان به روتین خود اضافه کنید. همچنین در مورد اینکه آیا چیزی به نام روتین بیش از حد در یک رابطه وجود دارد یا خیر و این که اگر از روتین خود خسته شدهاید چه کاری باید انجام دهید بحث میکنیم. روتینها نشان میدهند که چگونه همسران زندگیهایشان را با هم در میآمیزند و یکپارچه میکنند. آنها نقاطی را برای هماهنگی و همسو شدن با یکدیگر فراهم میکنند.
چگونه میتوانیم عشق را تداوم ببخشیم؟ به گفتهی محققان یکی از موثرترین راهها برای زنده نگه داشتن عشق تازگی است. مطالعاتی که سالها زوجها را تحت نظر گرفتهاند نشان دادهاند که انجام فعالیتهای جدید، هیجانانگیز و چالشبرانگیز همراه با هم فواید زیادی برای روابط دارند.
دکتر آرت آرون، یکی از همکاران ارشد فیشر و براون، و همسرش دکتر الین آرون مدلی تحت عنوان "مدل خود-افزایی" طراحی کردند که بینشی در مورد مراحل اولیهی عشق ارائه میدهد و تا حدی توضیح میدهد که چرا در چند ماه اول یک رابطهی جدید اینقدر احساس سرخوشی میکنیم.
"وقتی شما با کسی وارد رابطه میشوید، به معنای واقعی کلمه خودتان را افزایش میدهید؛ یعنی علاوه بر خودتان دیدگاه شریک زندگیتان در مورد جهان، موقعیت اجتماعی او و داشتههایش را میپذیرید و در آن سهیم میشوید. مزایای تجربیات جدید و چالش برانگیز در کنار هم بسیار زیاد هستند، و همیشگیاند".
عدم قضاوت عجولانه، احیای مجدد مراحل اولیه و حفظ تازگی،
شاید همینها کلیدهای شکستن رمز عشق پایدار باشند.
ما در مورد چیزهای بد در روابط یا پرچمهای قرمز زیاد میشنویم. اما چه چیز مهمی است که باعث میشود روابط تداوم داشته باشند؟ این مقاله به بررسی شاخصهای مثبت یا پرچمهای سبز میپردازد تا به ما بگویند که در یک رابطهی امن و سالم هستیم.
همانطور که باید هوشمندانه به علائم رفتارهای سمی در فردی که با او قرار میگذارید نگاه کنید (مانند قطع ارتباط ناگهانی، تحمیق روانی و بمبارانهای عاشقانه)، توجه به جنبههای کیفیت خوب رابطه نیز مهم است. شریک عاطفی شما ممکن است اقداماتی انجام دهد که نشان دهندهی بلوغ و تعهد به رابطه باشد. این پرچمهای سبز نشان میدهند که این یک پیوند پایدار، امن و بلندمدت است (یا میتواند باشد). پنج پرچم سبز که نشان میدهد رابطهی شما در مسیری درست قرار دارد:
1) به یکدیگر اعتماد دارید.
یکی از معیارهای یک رابطهی سالم اعتماد عمیق به یکدیگر است. در این حالت شریک زندگی شما مسئولیتپذیر است. او همیشه به وعدههایش عمل میکند. اگر بگوید شما را بر خواهد داشت، میآید و به موقع میآید. اعتماد به شریک زندگی یک پرچم سبز بسیار مهم است. اعتماد جزء جداییناپذیر یک رابطهی عاشقانهی سالم است. شما میتوانید با خیال راحت هم اطلاعات زندگی روزمرهتان و هم نقاط ضعف و نیازهایتان را با این فرد در میان بگذارید. این سطح از اعتماد، رابطهای بیآلایش، صادقانه و متقابل را رواج میدهد.
2) مرزبندیها را حفظ میکنید.
در یک رابطهی سالم به دلیل احترام متقابلی که برای یکدیگر قائل هستید، اگر شریک زندگیتان با یک دوست بیرون رفت، حسادت نمیکنید. او هم زمانی که شما به تنهایی نیاز دارید احساس خطر نمیکند. آی وی کوانگ، رواندرمانگر و مشاور رسمی ازدواج و خانواده میگوید دانستن مرزبندیها، صحبت کردن دربارهی آنها و احترام به آنها بسیار مهم است.
مرزبندیها به شما کمک میکنند خود واقعیتان را مشخص کنید، تعیین کنید چه رفتارهایی برای شما قابل قبول و چه رفتارهایی غیرقابل قبول هستند، و به دیگران یاد میدهید چگونه با شما رفتار کنند. صحبت کردن دربارهی مرزبندیها، نیازها و خواستهها با شجاعت و شفافیت در رابطه و احترام به مرزبندیهای دیگران و خود، یک پرچم سبز در روابط است.
3) به خوبی با یکدیگر ارتباط برقرار میکنید.
اگر همسرتان معمولاً وقتی با او صحبت میکنید شبکههای اجتماعی را چک میکند، یعنی فعالانه به شما گوش نمیدهد. اما اگر شریک زندگیتان همیشه تماس چشمی برقرار میکند و وقتی دربارهی روزتان به او میگویید به شما توجه میکند، این نشانهی تعهد و احترام است.
اگر او در حین گفتگو احساسات شما را تصدیق کرده و بپذیرد و با شما همدلی کند، یعنی هیجانات شما را تأیید میکند. در روابط سالم، هر دو طرف باید احساس کنند که پذیرفته شدهاند و افکار و احساسات شخصیشان اهمیت دارد. کوانگ میگوید: "شما زمانی برای خود و دیگری احترام قائل میشوید که بیپرده، صادقانه و واضح در مورد اینکه ظرفیت چه چیز را دارید و چه چیز را ندارید و اینکه دوست دارید چه چیزی برای حمایت و مراقبت دریافت کنید، صحبت کنید. اگر آنچه را که میخواهید بیان نکنید، ممکن است به آن نرسید. پس در مورد جایگاهتان صادق باشید".
4) دوست دارید با یکدیگر وقت بگذرانید.
هر رابطهی معمولی فراز و نشیبهایی دارد. با این حال جان گاتمن، متخصص روابط، میگوید روابط موفق مثل یک ازدواج پایدار و شاد، به ازای هر یک تعامل منفی پنج تعامل مثبت (یا بیشتر) نشان میدهند. اگر با هم سازگار هستید و در بیشتر مواقع به خوبی با هم کنار میآیید این یک پرچم سبز است.
به عنوان مثال، اولین کسی که میخواهید خبرهای خوب را با او در میان بگذارید شریک زندگیتان است، همچنین دوست صمیمیتان اوست. یکی دیگر از علائم یا پرچمهای سبز این است که شما واقعاً از گذراندن وقت با هم برای انجام کارهای مختلف (و حتی هیچ کاری) لذت میبرید. شاید برای در آغوش گرفتن شریک زندگیتان یا دوباره بوسیدن او لحظهشماری کنید چون احساس میکنید بسیار به او وابسته هستید.
در کنار لذت بردن از همراهی و محبت، اگر صمیمیت جنسی هم در رابطهی عاشقانه وجود داشته باشد، نویدبخش تداوم رابطه است. یافتههای یک مطالعه که در مجلهی روابط اجتماعی و فردی منتشر شد بر رابطهی قوی بین صمیمیت و رابطه جنسی تأکید داشت. نزدیک شدن از طریق رابطهی جنسی صمیمانه به پیوستگی و تعهد بین زن و شوهر کمک میکند. این مطالعه همچنین نشان داد که ارتباط بین صمیمیت بیشتر و افزایش میل جنسی در مردان و زنان یکسان است. احساس نزدیکی میتواند نتیجهی محبت و اشکال مختلف صمیمیت باشد. اگر در رابطه هر 5 پرچم سبز را دارید، احتمالاً در یک رابطهی سالم و ارزشمند هستید که میتواند منجر به خوشبختی طولانی مدت شود.
5) شریک زندگیتان قدر شما را میداند.
پیوندهای صمیمانه در زوجین در صورتی تقویت میشود که طرف مقابلتان قدر شما را بداند. این یک پرچم سبز دیگر است. یک مطالعهی تحقیقاتی علمی نشان داد که وقتی شرکتکنندگان در مطالعه احساس میکردند از طرف شریک زندگیشان مورد قدردانی قرار میگیرند، به نوبهی خود به نیازهای او اهمیت میدهند، احساس قدردانی بیشتری نسبت به شریک زندگیشان پیدا میکنند و در درازمدت به رابطه وفادارتر هستند. قدردانی شما را شادتر هم میکند. اگر همان قدردانی و سپاسگزاری را که از شریک زندگیتان انتظار دارید به او نشان بدهید، هر دو از مزایای طولانی مدت آن بهرهمند خواهید شد.
خوشحال میشویم نظرات و دیدگاههای خود را با ما و دیگران به اشتراک بگذارید.
برای ثبت نظرات خود، به پایین صفحه مراجعه فرمایید.