زمان مطالعه :10 دقیقه
چکیده این مطلب : اهمالکاری یکی از از موضوعاتی است که میتواند بزرگترین سد در مسیر پیشرفت شما باشد. شاید خیلی از ما فکر کنیم فرد فعالی هستیم و دچار اهمالکاری نمیباشیم، اما حقیقت این است که این ویژگی صرفاً به معنای تنبلی کردن نیست. یعنی زمانی که در حال صحبت درباره اهمالکاری هستیم نیازی نیست ما صرفاً فرد بسیار تنبلی باشیم که هیچ موقعیت و جایگاه اجتماعی ندارد. گاهی اوقات ممکن است در عین موفق بودن باز هم این مشکل گریبانگیر ما باشد.
درگیر کدام نوع اهمالکاری هستید؟
آیا در انجام مسئولیتها و تعهدهای خود دچار تنش میشوید؟
آیا خود را فرد تنبلی میدانید؟
تا به حال به دنبال راهکاری برای برطرف کردن این مشکلات خود بودهاید؟
اهمالکاری یکی از از موضوعاتی است که میتواند بزرگترین سد در مسیر پیشرفت شما باشد. شاید خیلی از ما فکر کنیم فرد فعالی هستیم و دچار اهمالکاری نمیباشیم، اما حقیقت این است که این ویژگی صرفاً به معنای تنبلی کردن نیست. یعنی زمانی که در حال صحبت درباره اهمالکاری هستیم نیازی نیست ما صرفاً فرد بسیار تنبلی باشیم که هیچ موقعیت و جایگاه اجتماعی ندارد. گاهی اوقات ممکن است در عین موفق بودن باز هم این مشکل گریبانگیر ما باشد. بهترین تعریفی که میتوان برای اهمالکاری ارائه کرد این است که هر نوع از پشت گوشاندازی برای انجام کارها در حالی که میدانیم ممکن است بعداً ضرر آن گریبانگیر ما شود، اهمالکاری نام دارد.
اهمالکاری به عدم انجام (یا انجام ناکافی) یک وظیفه در مهلت تعیین شده اشاره دارد. این وضعیت ممکن است ناشی از عوامل گوناگونی باشد؛ از جمله: کاهش انگیزه، کمبود تمرکز، عدم تعهد به وظایف و یا احساس عدم توانایی.
افراد در مواجهه با فشارها، استرسها یا تغییرات در محیط کاری
و زندگی نیز ممکن است به اهمالکاری دچار شوند.
در مواردی، اهمالکاری میتواند تأثیرات منفی بر عملکرد فردی، حرفهای و اجتماعی داشته باشد. این مشکل میتواند از دید دیگران به عنوان نقض تعهدات و مسئولیتها در نظر گرفته شده و در نتیجه، روابط فرد با همکاران، خانواده و دیگر افراد دچار تنش شود.
به عبارت سادهتر، اهمالکاری به وضعیتی اطلاق میشود که فرد، با وجود امکان انجام وظایف و تعهدات خود، این امور را به درستی و به موقع انجام نمیدهد. این مشکل میتواند در هر زمینهای از زندگی، از محیط کاری گرفته تا زندگی شخصی، قابل مشاهده باشد و البته که نیاز به مدیریت و بهبود دارد.
پیشنهاد ما برای شما: اگر به دنبال تغییر رفتار و عادتهای خود هستید، "دوره عادتهای اتمی" اثر "جیمز کلیر" (کلیک کنید)، که در سایت رویالمایند در اختیار شما قرار داده شده است، را از دست ندهید. در این دورهی شگفتانگیز راههای سادهای به شما آموزش داده خواهند شد، تا روتین روزانهتان را تغییر داده و به موفقیت بیشتری دست پیدا کنید.
شناخت انواع اهمالکاری اهمیت بسیار زیادی دارد و میتواند به افراد کمک کند تا بهترین راهکارها را برای مدیریت این مشکلات انتخاب کنند. در زیر به برخی از اهمیتهای شناخت انواع اهمالکاری اشاره خواهیم کرد.
۱. تفکیک علل و عوامل.
شناخت انواع اهمالکاری به افراد کمک میکند تا علل و عوامل مختلف این وضعیت را تفکیک کنند. آگاهی از اینکه آیا اهمالکاری ناشی از عوامل عاطفی، عقلانی یا رفتاری است، اولین گام به سوی پیدا کردن راهحلهای مناسب خواهد بود.
۲. ارتقاء خودآگاهی.
شناخت انواع اهمالکاری به افراد کمک میکند تا به خودآگاهی بیشتری دست پیدا کنند. با فهمیدن نقاط ضعف و قوت خود در مواجهه با اهمالکاری، افراد میتوانند بر روی بهبود نقاط ضعف خود کار کرده و از نقاط قوت خود بهرهمند شوند.
۳. تعیین راهکارهای مؤثر.
با شناخت انواع اهمالکاری، افراد قادر خواهند بود تا راهکارهای مؤثرتری را برای مدیریت این مشکل پیدا کنند. هر نوعی از اهمالکاری ممکن است نیاز به راهکارهای مخصوص به خود داشته باشد. شناخت این نکات به افراد این امکان را میدهد تا با شیوههای مناسبی به مقابله با اهمالکاری بپردازند.
۴. بهبود ارتباطات.
شناخت انواع اهمالکاری میتواند به بهبود ارتباطات در محیط کاری و اجتماعی کمک کند. آگاهی از اینکه چه نوع اهمالکاری در موقعیتهای مختلفی رخ میدهد، به مدیران و همکاران کمک میکند تا با درک بهتری به افراد نزدیک شده و راهکارهای مشترکی را برای مدیریت این مسائل پیدا کنند.
۵. پیشگیری از افت بهرهوری.
شناخت انواع اهمالکاری به افراد این امکان را میدهد تا قبل از ایجاد مشکلات جدی، به صورت پیشگیرانه به مدیریت اهمالکاری بپردازند. با شناخت نشانهها و علائم اهمالکاری، افراد میتوانند به سرعت واکنش نشان داده و از افت بهرهوری جلوگیری کنند.
پیشنهاد ما برای شما: دانشمندان معتقدند که مراقبه بهترین تمرین برای رشد شخصی و افزایش عملکرد خود میباشد. برای اینکه بتوانید خودتان را متحول کنید و پیشرفتهای هیجانی، فکری و حتی معنوی در خود مشاهده کنید، و در عین حال از تمام مزایای مراقبه نیز بهرمند شوید، توصیه ما به شما "دورهی 6 فاز مراقبه" اثر "ویشن لاکیانی" (کلیک کنید)، میباشد که توسط مجموعهی رویالمایند ترجمه و تهیه شده و در اختیار شما قرار داده شده است.
اهمالکاری را میتوان با توجه به معیارهای مختلف به شیوههای متفاوتی دستهبندی کرد؛ در این قسمت با توجه به ریشههای مختلف اهمالکاری، شش نوع متفاوت آن را معرفی خواهم کرد:
اولین نوع از اهمالکاری، اهمالکاری از روی کمالگرایی است. در واقع یک فرد کمالگرا به جزییات بسیار زیادی توجه میکند و برای انجام کارهایش نیز ملاکهای سفت و سختی تعیین میکند. یک فرد کمالگرا با نگاهِ صفروصدی خود به مسائل، همواره به دنبال ارائه کارها به بهترین شکل ممکن است و زمانی که میبیند آمادگی کافی برای انجام یک کار به بهترین شکل ممکن را ندارد، تصمیم میگیرد به صورت کلی از انجام آن کار دست بکشد. این موضوع میتواند باعث شود که فرد کارهایش را یکی پس از دیگری به زمان دیگری موکول کند. در نهایت این فرد ممکن است که در چرخه باطل اهمالکاری بیفتد.
دسته دیگری از اهمالکاریها بخاطر رؤیاپردازی و عدم توجه به جزییات اتفاق میافتند. در واقع یک اهمالکارِ رؤیاپرداز (Dreamer) برعکس یک اهمالکار کمالگرا (Perfectionist) به جزییات کارها دقت نمیکند و خیلی رؤیاپردازانه به مسائل نگاه میکند. مثلاً باور دارد که میتواند سختترین کارها را در کوتاهترین زمان ممکن انجام دهد، یا اینکه توانایی خود در انجام کارها را بیش از حد واقعی آن تخمین میزند.
ذهن چنین فردی پر از ایدههای جذاب و فوقالعاده برای انجام است. اما این ایدهها همواره صرفاً در حد ایده باقی میمانند؛ چرا که فرد به جزییات انجام و عملی کردن آن توجهی نمیکند. در نهایت چنین فردی با رؤیاپردازیهای بسیار و عدم نگاه واقعبینانهاش به زندگی و کارها، خود را در چرخه باطل اهمالکاری گیر میاندازد.
اهمالکاران مضطرب (The worriers) نگرانی شدیدی در رابطه با امنیت روانی خود دارند. در واقع آنها مدام نگراناند و میترسند که با قدم گذاشتن و حرکت به سوی یک هدف با خطری مواجه شوند. در واقع ابهامِ شرایط و غیر قابلپیشبینی بودن آن باعث میشود این افراد گوشه امن خود را به قدم برداشتن در شرایطی ناامن ترجیح میدهند. در واقع آنها به شدت نگران این هستند که اگر به سمت کاری حرکت کنند چه اتفاقی برای آنها خواهد افتاد؟! آیا امنیت کافی را خواهند داشت؟ آیا از پس آن کار برخواهند آمد؟
در مجموع همه این نگرانیها کنار یکدیگر جمع میشوند و انرژی زیادی برای فرد باقی نمیماند. اضطراب و نگرانی بیش از حد نسبت به یک کار توانی برای انجام کارها در فرد باقی نمیگذارد و اینگونه میشود که فرد از فرط نگرانی و اضطراب خود و ترس از ناامنشدن دنیایش به سراغ اهمالکاری و تعویق کارها میرود.
برای اینکه ترس، استرس، اضطراب و آشوبِ درونی را از روتین روزمرهتان کنار بگذارید و بجای آنها وضعیت هیجانیتان را آزادانه انتخاب کنید و احساس خوشبختی، خلاقیت و آرامشتان را به حداکثر برسانید، "دکتر داسون چرچ" در "دورهی مغز عارف" (کلیک کنید)، سادهترین و سریعترین راه برای تحقق این انقلابِ درونی را در اختیار شما قرار میدهد تا آرامش و شادی برایتان مانند نفس کشیدن راحت و آسان شود.
به این نوع از اهمالکاران اصطلاحاً «Crisis-maker» گفته میشود. در واقع این گروه برخلاف اهمالکاران مضطرب که به دنبال شرایطی امن و آرام برای انجام کارها هستند، میل دارند که کار خود را در زیر فشار و با تحمل بیشترین میزان استرس انجام دهند. این افراد، همان افراد دقیقه نودی هستند که کارها را انجام نمیدهند و نمیدهند تا زمانی که مجبور باشند و وقت کمی برایشان باقی مانده باشد.
در این شرایط فرد وقت کمی برای انجامکار خود دارد و باید در سریعترین زمان ممکن کار را عملی کند. گویی این افراد به دنبال یک فشار بیرونی برای انجام کارها میگردند و زمانی که این فشار بر روی آنان قرار میگیرد نیز استرس و اضطراب زیادی را برای انجام یک کار تحمل میکنند. در نهایت این فشار و دردسر بیرونی ممکن است عملکرد آنان را مختل کند و اجازه ندهد که کار خود را آنطور که باید انجام دهند و یا ممکن است که به کلی قید انجام آن کار را بزنند.
پیشنهاد میکنیم برای کاهش استرس و اضطراب، دورهی شگفتانگیزِ "جذب کنندهی حرفهای" از "گابریل برن استین" (کلیک کنید)، را از دست ندهید. این مراقبهها به شما کمک میکنند که به قدرت جذبکنندگی حرفهای خودتان وصل شوید؛ فراوانی، شادی و سلامتی را به زندگیتان جذب کرده و زندگی مورد نظر خود را خلق کنید.
دسته دیگری از اهمالکاران افرادی هستند که دلیل کافی برای انجام کارها را نمییابند. به این افراد اصطلاحاً «Defier» چرا که مدام در حال مخالفت و ناسازگاری هستند؛ آنها مدام با این سؤال روبرو هستند که «من چرا باید آن کار را انجام دهم؟» و از آنجایی که پاسخ مناسبی برای این سؤال نمییابند از انجام آن کار خودداری میکنند.
حتی ممکن است به دیگران نیز بگویند که آن کار را انجام خواهند داد، ولی در عمل از انجام کارها خودداری کنید. کودکانی را تصور کنید که مدام از سمت والدین این پیام را میگیرند که باید به سراغ انجام تکالیف و کتابهایش برود. کودک ممکن است دلیل کافی برای درسخواندن را نیابد و با خود بگوید که: «واقعاً چرا باید درس بخوانم؟» زمانی که کودک پاسخ درستی برای این سؤال نداشته باشد و ارزش و معنایی در آن کار نیابد دست به اهمالکاری و مخالفت با دیگران میزند و از انجام آن کارها خودداری میکند.
دسته آخر از اهمالکاران، افرادی هستند که خود را غرق کارهای غیرضروری و مخصوصاً کارهای دیگران میکنند و وقتی برای انجام کارهای خود پیدا نمیکنند. برنامهکاری این افراد پر از کارهای مختلف است و اصطلاحاً به آنها «Overdoer» گفته میشود.
مشکل این افراد این نیست که توانایی انجام کار را ندارند، بلکه مشکل این است که حد و مرزهای ضعیف برای روابط خود وصف میکند و مدام دیگران را بر خود اولویت میدهند. این افراد شهامت کافی برای نه گفتن را ندارند و مدام در رابطه با دیگران خجولی میکنند و کارهای دیگران را در اولویت برنامه خود قرار میدهند. در نهایت وقت و فرصت کافی برای انجام کار خود را پیدا نمیکنند و در دام اهمالکاری میافتند.
اما دستهبندی دیگری نیز برای انواع اهمالکاری وجود دارد. انواع مختلف اهمالکاری بر اساس گرایش را میتوانیم در سه دسته کلی قرار دهیم.
• دسته اول: اهمالکاری گرایشی
• دسته دوم: اهمالکاری شناختی
• دسته سوم: اهمالکاری جسمی
دسته اول که اهمالکاری «فرار از زحمت» و یا به صورت سادهتر «تنبلی» هم نامیده میشود، اینطور تعریف میشود که خیلی از ما به این دلیل اهمالکاریم که میخواهیم از یک زحمت شانه خالی کنیم. نمونههای خیلی پیچیدهای برای فهمیدن این نوع اهمالکاری لازم نیست. همین که شما غذا داشته باشید، اما چون حال گرم کردنش را ندارید با چیپس و پفکی که دم دستتان است خودتان را سیر میکنید، یعنی اهمالکار گرایشی هستید.
یک راه خوب برای جلوگیری از اهمالکاری و درمان این اهمالکاری این است که به خودمان جایزه بدهیم. مثلاً اگر برای فرار از درس خواندن مشغول وب گردی بیهوده هستیم، به خودمان بگوییم : «اگر درس خواندن (که زحمت هم دارد) را انجام دادم به خودم ده دقیقه وب گردی یا یک بستنی جایزه میدهم».
راه بعدی این است که همه مقدمات را آماده کنید. مثلاً اگر قرار است فردا به کوهنوردی بروید، احتمال اینکه صبح بیدار شوید و حال این کارها را داشته باشید، کم است. در عوض اگر از شب قبل تمام تجهیزات لازم را کنار بگذارید، صبح همه چیز آماده است و کافی است شما بردارید و دل به کوه بزنید.
اهمالکاریهای اجتنابی گروهی از اهمالکاران هستند که احتمالاً به خاطر لج کردن با دیگران اهمالکاری میکنند. وقتی کسی به این افراد دستوری بدهد مبنی بر اینکه : «باید تا فردا فلان کار را انجام دهی»، این فرد ممکن است به خاطر لجبازی و یا انجام نشدن دستور فرد دیگر، کار را انجام ندهد و در نتیجه اهمالکاری کند.
برای اینکه از اهمالکاری اجتنابی دست برداریم، اولین کار این است که از اهمیت آن کار خودمان را آگاه کنیم. آیا آن کار برای خودمان فایدههایی دارد و انجام ندادنش چطور میتواند مضر باشد. مثلاً اگر استادتان شما را مجبور کرده که کتابی را بخوانید و شما به خاطر لجبازی این کار را نمیکنید، به این فکر کنید که انجام دادن این کار و خواندن این کتاب میتواند باعث شود شما رشد کنید و انجام ندادنش باعث میشود کتاب خوانده نشده و در نتیجه چیزی یاد نگیرید.
راه بعدی این است که اگر میتوانیم به دیگران بگوییم که «چطور میتوانند از ما درخواست کنند؟». خیلی از مواقع که لجبازی میکنیم، به خاطر لحن بد گوینده است. در نتیجه با تغییر لحن و درخواست دوستانه طرف مقابل، میتوانیم از اهمالکاری اجتنابی دست برداریم.
یکی دیگر از انواع اهمالکاری، اهمالکاری به دلیل ترس از شکست و موفقیت است. خیلی اوقات کاری را انجام نمیدهیم، چون از شکست یا موفقیت ناشی از آن کار میترسیم. خیلی اوقات ما کاری را نمیکنیم، چون میترسیم در آن شکست بخوریم. نکند اگر در آزمون تافل شرکت کنم، رد بشوم! نکند اگر بوتیک باز کنم، کسی از من جنس نخرد؟ راهاندازی کسبوکار اینترنتی زیاد شده! اگر راه بیندازم، حتماً شکست خواهم خورد و نمونههای دیگر.
شاید از شنیدن عبارت «ترس از موفقیت» جاخورده باشید. اما این امر واقعیت دارد. مثلاً ممکن است شما از اینکه یک ماشین مدل بالا بخرید و ترس از این داشته باشید که تصادف کنید یا روی آن خط بیندازند، یک نوع ترس از موفقیت است. یا از این بترسید که اگر به ردههای بالای سازمانی برسید، افرادی علیه شما توطئه کنند.
ترس از موفقیت و شکست میتواند از دلایل اهمالکاری باشد. یکی از کارهایی که میتوانیم برای غلبه بر این نوع اهمالکاری کنیم، این است که نظر دیگران برایمان اصلاً اهمیتی نداشته باشد. شما برای دیگران زندگی نمیکنید. شما تنها برای خودتان زندگی میکنید.
یک راهکار دیگر این است که به این آگاه باشیم که شکست خوردن یک امر کاملاً طبیعی است. شاید سیستم آموزشی ما یا خانواده مدام ما را از شکست ترساندهاند و گفتهاند نباید شکست بخوریم. اما شکستها بودهاند که در طول تاریخ باعث خلاقیت و به وجود آمدن اختراعات گوناگون شدهاند. اگر ادیسون از شکست خوردن میترسید، هرگز لامپ اختراع نمیشد. یا هزاران دانشمندی که این همه اختراع و تحقیق انجام دادهاند.
پیشنهاد ما برای شما: "دورهی سحرخیزی پلاس" اثر "رابین شارما" (کلیک کنید)، فعالیت های کوچک روزانهای به شما میآموزد که از طریق آنها مثل یک نابغه فکر خواهید کرد، مثل یک قهرمان عمل میکنید و مثل یک اسطوره زندگی میکنید. موضوع دوره سحرخیزی پلاس این است: خلق عادات افراد فوق موفق به روش صحیح. در این دوره، روزانه درسها و تمریناتی خواهید داشت که به شما کمک میکنند عاداتی بسازید که باعث شده موفقترین افراد دنیا به جایگاه امروزیشان برسند. این درسها و تمرینات دقیقاً همان آموزههایی است که رابین شارما به مدالآوران اسطورهای المپیک، رهبران برجستهی دنیا و مدیران معروف یاد داده تا به سطوح بالای موفقیت دست پیدا کنند.
یکی دیگر از انواع اهمالکاری، کاملگرایی است. کاملگرایی یکی از بزرگترین دامهای اهمالکاری است. چند راه برای جلوگیری از اهمالکاری کاملگرایی: یکی از این راهها، کار کردن در تیم است. افراد در تیم، کمتر احتمال دارد اسیر کاملگرایی شوند. راه دوم این است که سعی کنیم بهتر از متوسط باشیم. در واقع باید برای خودمان یک مرز تعریف کنیم. یک مرز در حد متوسط نه خیلی عالی.
در این مرز شما به خودتان میگویید نباید از این مرز کمتر باشید. اما اگر بالاتر رفتید، هیچ مشکلی ندارد. کمک گرفتن از دیگران راه سوم برای دست برداشتن از اهمالکاری کاملگرایی است. «اقدام» مهمترین کاری است که باید برای کاملگرایی به کار ببریم. پس همواره اقدام کنید و از اقدام کردن نترسید. این جمله را یادتان باشد:
ترجیح میدهم برای کارهایی که انجام دادم حسرت بخورم
تا کارهایی که انجام ندادم.
دسته آخر از اهمالکاران گرایشی، افرادی هستند که دائماً هیجان شروع دارند. لابد شما هم دیدهاید کسانی که مدام ایدهپردازی میکنند و برای عمل کردن به آن ایده هیجان دارند. اما پیش از شروع آن، به سراغ کاری دیگر میروند. مثلاً پروژهای را میخواهند شروع کنند و قبل از شروع آن، با خود فکر میکنند که پروژه دیگری که در فکرشان هست، حتماً بهتر است.
برای جلوگیری از نوع اهمالکاری هیجانی، پیشنهاد میشود: ببینید ایدههایی که میخواهید اجرایی کنید در راستای اهداف و رسالتتان هست یا خیر. از خود بپرسید: «چرا میخواهم این کار را انجام دهم؟». «آیا کاری که میخواهم انجام دهم اولویت دارد؟». «آیا کارهای ناقص قبلی را کامل کردهام؟».
در بخش قبلی اهمالکاری گرایشی و انواع آن را بررسی کردیم. وقت آن است که بر روی اهمالکاری شناختی تمرکز کنیم.
زحمتگریزی از انواع اهمالکاری شناختی است. این دسته افراد میخواهند همه چیز بر وفق مرادشان باشد تا کاری را شروع کنند. آنها حاضر نیستند به خود زحمت زیادی دهند و شرایط را خودشان مهیا کنند. مثلاً میخواهند سایتی راهاندازی کنند. اما حاضر نیستند کمی برای یادگیری آن زحمت بکشند و وقت بگذارند.
آدمهای زحمتگریزی، دائماً آیه یأس میخوانند و پیش از اینکه اصلاً تست کنند، میگویند: «نمیشود که نمیشود!» و یا «این چیزا که جواب نمیده!». یک راه خوب میخواهید؟ قانون 49 را رعایت کنید. با خودتان بگویید : «در هر کاری حتی اگر 49 مشکل سر راهم پیش بیاید، باید پایش بایستم و انجامش دهم». اگر این 49 به 50 رسید، دیگر میتوانید رهایش کنید. شاید بد نباشد بدانید این مشکل در اکثر مواقع در همان تعداد اولیه رفع میشود. اما اکثر انسانها حاضر نیستند چنین زحمتی را به جان بخرند.
دومین اهمالکاری از نوع شناختی، اهمالکاری ناشی از ناتوانی در تصمیمگیری است. خیلی اوقات ما ممکن است زحمتگرایی یا تنبل نباشیم اما از تصمیم خوب گرفتن ناتوان باشیم. در واقع این به دلیل آن است که مهار تصمیمگیری را بلد نیستیم. اولین راه خوب برای رد شدن از این اهمالکاری، کشیدن نمودار تی است. اگر به نظرتان جدول تی چندان کارآمد نیست، از جدول SWOT استفاده کنید.
یکی دیگر از دلایل اهمالکاری، ناتوانی در درک و حل مسئله است.
چهارمین نوع اهمالکاری از نوع شناختی، اهمالکاری به دلیل تردید است. اینکه آنها به خود شک دارند، میتواند ناشی از عوامل زیادی باشد. مثلاً ناشی از نظام آموزشی، خانواده یا هرچیز دیگری. راه خوب برای گذشتن از این نوع اهمالکاری «مهربانی با خود» است. وقتی با خود مهربان باشید، تردیدهای کمتری برای شما پیش میآید. راه بعدی انجام کارهای کوچک اما پیوسته است.
عادات کوچک
باعث گذشتن از اهمالکاری از نوع تردید میشود.
افراد نامنظم، به دلیل بینظمی اهمالکارند. مثلاً میگویند: «دیر نمیشه! به وقتش انجامش میدم.» و یا «در فلان تاریخ تحویلت میدم». اما آنها به دلیل بینظمی تاریخ را یادشان میرود یا انجام نمیدهند. این افراد همیشه در حال تأخیر در کارها هستند. یک راه خوب، داشتن لیست کارها و اولویتبندی آنهاست. به این ترتیب کارهای با اولویت کم از دست شما خارج میشود.
آخرین دسته از انواع اهمالکاری از نوع شناختی، افراطکاران هستند. آنها گاهی آنقدر کار میکنند که خسته و دلزده از کار میشوند. در نتیجه از ادامه کار انصراف میدهند. یک کار خوب استراحت های مقطعی و پیوسته در حین کار است. اگر کارتان دائماً با کامپیوتر است، پیشنهاد می شود نرم افزار IPRO را نصب کنید. این نرم افزار از خستگی چشم جلوگیری می کند و شما را وادار به پلک زدن و قدم زدن میکند.
دسته سوم از انواع اهمالکاری، اهمالکاری جسمی است. اهمالکاری جسمی میتواند ناشی از استرس، خستگی و یا بیماری باشد. خستگی تا حدی قابلقبول است، اما خستگی مفرط و دائمی میتواند از ادامه کار منصرفتان کند و باعث اهمال شود. مراقبه یا مدیتیشن فعالیتی است که در آن از تکنیکهای خاصی برای رسیدن به یک حالت ذهنی و عاطفی آرام و پایدار استفاده میشود. برای شروع میتوانید از دورهی پیشرفتهی "دانداپانی" (کلیک کنید)، که در سایت رویالمایند قرار دارد، استفاده کنید.
سخن پایانی:
در این مقاله، به بررسی انواع اهمالکاری و راهکارهای مدیریتی برای هر نوع پرداختیم. اهمالکاری یک واقعیت جامعه است که میتواند تأثیرات منفی بر عملکرد و موفقیت افراد و سازمانها داشته باشد. از طرفی، شناخت انواع اهمالکاری و عوامل مؤثر در آن، گام اول به سوی حل مسائل و بهبود عملکرد فردی است.
با توجه به مراحل ارائه شده در مقاله، میتوانید نوع اهمالکاری خود را شناسایی کنید و با اعمال راهکارهای مناسب، به بهبود عملکرد و افزایش موفقیت در زندگی حرفهای و شخصی خود بپردازید. در نهایت، مدیریت اهمالکاری نیازمند پیگیری مستمر و اراده قوی افراد است. با اعمال تغییرات کوچک در روند زندگی و کار، میتوان بهبودهای قابلتوجهی در کیفیت زندگی و عملکرد حرفهای داشت.
با دانستن ویژگیهای افراد اهمالگر، درک خواهید کرد که هر کس نیاز به روشها و راهحلهای متفاوتی برای مقابله با اهمالگری دارد. هر فرد باید با توجه به شرایط خود، راههای درمانی که برایش مفید هستند را انتخاب و به صورت مداوم و پیوسته در جهت درمان اهمال پیش برود. برای آشنایی با روشهای درمان اهمالکاری، مقاله راهکارهای غلبه بر اهمالکاری (کلیک کنید)، را مطالعه کنید.
با توجه به مطالب ارائه شده در این مقاله، آیا نوع اهمالکاری خود را شناسایی کردهاید؟
اگر راهکارهای گفته شده را انجام دادهاید، تأثیر آنها بر عملکرد و زندگی شخصیتان را با ما و دیگران به اشتراک بگذارید.
برای ثبت نظرات خود، به پایین صفحه مراجعه فرمایید.
درگیر کدام نوع اهمالکاری هستید؟
آیا در انجام مسئولیتها و تعهدهای خود دچار تنش میشوید؟
آیا خود را فرد تنبلی میدانید؟
تا به حال به دنبال راهکاری برای برطرف کردن این مشکلات خود بودهاید؟
اهمالکاری یکی از از موضوعاتی است که میتواند بزرگترین سد در مسیر پیشرفت شما باشد. شاید خیلی از ما فکر کنیم فرد فعالی هستیم و دچار اهمالکاری نمیباشیم، اما حقیقت این است که این ویژگی صرفاً به معنای تنبلی کردن نیست. یعنی زمانی که در حال صحبت درباره اهمالکاری هستیم نیازی نیست ما صرفاً فرد بسیار تنبلی باشیم که هیچ موقعیت و جایگاه اجتماعی ندارد. گاهی اوقات ممکن است در عین موفق بودن باز هم این مشکل گریبانگیر ما باشد. بهترین تعریفی که میتوان برای اهمالکاری ارائه کرد این است که هر نوع از پشت گوشاندازی برای انجام کارها در حالی که میدانیم ممکن است بعداً ضرر آن گریبانگیر ما شود، اهمالکاری نام دارد.
اهمالکاری به عدم انجام (یا انجام ناکافی) یک وظیفه در مهلت تعیین شده اشاره دارد. این وضعیت ممکن است ناشی از عوامل گوناگونی باشد؛ از جمله: کاهش انگیزه، کمبود تمرکز، عدم تعهد به وظایف و یا احساس عدم توانایی.
افراد در مواجهه با فشارها، استرسها یا تغییرات در محیط کاری
و زندگی نیز ممکن است به اهمالکاری دچار شوند.
در مواردی، اهمالکاری میتواند تأثیرات منفی بر عملکرد فردی، حرفهای و اجتماعی داشته باشد. این مشکل میتواند از دید دیگران به عنوان نقض تعهدات و مسئولیتها در نظر گرفته شده و در نتیجه، روابط فرد با همکاران، خانواده و دیگر افراد دچار تنش شود.
به عبارت سادهتر، اهمالکاری به وضعیتی اطلاق میشود که فرد، با وجود امکان انجام وظایف و تعهدات خود، این امور را به درستی و به موقع انجام نمیدهد. این مشکل میتواند در هر زمینهای از زندگی، از محیط کاری گرفته تا زندگی شخصی، قابل مشاهده باشد و البته که نیاز به مدیریت و بهبود دارد.
پیشنهاد ما برای شما: اگر به دنبال تغییر رفتار و عادتهای خود هستید، "دوره عادتهای اتمی" اثر "جیمز کلیر" (کلیک کنید)، که در سایت رویالمایند در اختیار شما قرار داده شده است، را از دست ندهید. در این دورهی شگفتانگیز راههای سادهای به شما آموزش داده خواهند شد، تا روتین روزانهتان را تغییر داده و به موفقیت بیشتری دست پیدا کنید.
شناخت انواع اهمالکاری اهمیت بسیار زیادی دارد و میتواند به افراد کمک کند تا بهترین راهکارها را برای مدیریت این مشکلات انتخاب کنند. در زیر به برخی از اهمیتهای شناخت انواع اهمالکاری اشاره خواهیم کرد.
۱. تفکیک علل و عوامل.
شناخت انواع اهمالکاری به افراد کمک میکند تا علل و عوامل مختلف این وضعیت را تفکیک کنند. آگاهی از اینکه آیا اهمالکاری ناشی از عوامل عاطفی، عقلانی یا رفتاری است، اولین گام به سوی پیدا کردن راهحلهای مناسب خواهد بود.
۲. ارتقاء خودآگاهی.
شناخت انواع اهمالکاری به افراد کمک میکند تا به خودآگاهی بیشتری دست پیدا کنند. با فهمیدن نقاط ضعف و قوت خود در مواجهه با اهمالکاری، افراد میتوانند بر روی بهبود نقاط ضعف خود کار کرده و از نقاط قوت خود بهرهمند شوند.
۳. تعیین راهکارهای مؤثر.
با شناخت انواع اهمالکاری، افراد قادر خواهند بود تا راهکارهای مؤثرتری را برای مدیریت این مشکل پیدا کنند. هر نوعی از اهمالکاری ممکن است نیاز به راهکارهای مخصوص به خود داشته باشد. شناخت این نکات به افراد این امکان را میدهد تا با شیوههای مناسبی به مقابله با اهمالکاری بپردازند.
۴. بهبود ارتباطات.
شناخت انواع اهمالکاری میتواند به بهبود ارتباطات در محیط کاری و اجتماعی کمک کند. آگاهی از اینکه چه نوع اهمالکاری در موقعیتهای مختلفی رخ میدهد، به مدیران و همکاران کمک میکند تا با درک بهتری به افراد نزدیک شده و راهکارهای مشترکی را برای مدیریت این مسائل پیدا کنند.
۵. پیشگیری از افت بهرهوری.
شناخت انواع اهمالکاری به افراد این امکان را میدهد تا قبل از ایجاد مشکلات جدی، به صورت پیشگیرانه به مدیریت اهمالکاری بپردازند. با شناخت نشانهها و علائم اهمالکاری، افراد میتوانند به سرعت واکنش نشان داده و از افت بهرهوری جلوگیری کنند.
پیشنهاد ما برای شما: دانشمندان معتقدند که مراقبه بهترین تمرین برای رشد شخصی و افزایش عملکرد خود میباشد. برای اینکه بتوانید خودتان را متحول کنید و پیشرفتهای هیجانی، فکری و حتی معنوی در خود مشاهده کنید، و در عین حال از تمام مزایای مراقبه نیز بهرمند شوید، توصیه ما به شما "دورهی 6 فاز مراقبه" اثر "ویشن لاکیانی" (کلیک کنید)، میباشد که توسط مجموعهی رویالمایند ترجمه و تهیه شده و در اختیار شما قرار داده شده است.
اهمالکاری را میتوان با توجه به معیارهای مختلف به شیوههای متفاوتی دستهبندی کرد؛ در این قسمت با توجه به ریشههای مختلف اهمالکاری، شش نوع متفاوت آن را معرفی خواهم کرد:
اولین نوع از اهمالکاری، اهمالکاری از روی کمالگرایی است. در واقع یک فرد کمالگرا به جزییات بسیار زیادی توجه میکند و برای انجام کارهایش نیز ملاکهای سفت و سختی تعیین میکند. یک فرد کمالگرا با نگاهِ صفروصدی خود به مسائل، همواره به دنبال ارائه کارها به بهترین شکل ممکن است و زمانی که میبیند آمادگی کافی برای انجام یک کار به بهترین شکل ممکن را ندارد، تصمیم میگیرد به صورت کلی از انجام آن کار دست بکشد. این موضوع میتواند باعث شود که فرد کارهایش را یکی پس از دیگری به زمان دیگری موکول کند. در نهایت این فرد ممکن است که در چرخه باطل اهمالکاری بیفتد.
دسته دیگری از اهمالکاریها بخاطر رؤیاپردازی و عدم توجه به جزییات اتفاق میافتند. در واقع یک اهمالکارِ رؤیاپرداز (Dreamer) برعکس یک اهمالکار کمالگرا (Perfectionist) به جزییات کارها دقت نمیکند و خیلی رؤیاپردازانه به مسائل نگاه میکند. مثلاً باور دارد که میتواند سختترین کارها را در کوتاهترین زمان ممکن انجام دهد، یا اینکه توانایی خود در انجام کارها را بیش از حد واقعی آن تخمین میزند.
ذهن چنین فردی پر از ایدههای جذاب و فوقالعاده برای انجام است. اما این ایدهها همواره صرفاً در حد ایده باقی میمانند؛ چرا که فرد به جزییات انجام و عملی کردن آن توجهی نمیکند. در نهایت چنین فردی با رؤیاپردازیهای بسیار و عدم نگاه واقعبینانهاش به زندگی و کارها، خود را در چرخه باطل اهمالکاری گیر میاندازد.
اهمالکاران مضطرب (The worriers) نگرانی شدیدی در رابطه با امنیت روانی خود دارند. در واقع آنها مدام نگراناند و میترسند که با قدم گذاشتن و حرکت به سوی یک هدف با خطری مواجه شوند. در واقع ابهامِ شرایط و غیر قابلپیشبینی بودن آن باعث میشود این افراد گوشه امن خود را به قدم برداشتن در شرایطی ناامن ترجیح میدهند. در واقع آنها به شدت نگران این هستند که اگر به سمت کاری حرکت کنند چه اتفاقی برای آنها خواهد افتاد؟! آیا امنیت کافی را خواهند داشت؟ آیا از پس آن کار برخواهند آمد؟
در مجموع همه این نگرانیها کنار یکدیگر جمع میشوند و انرژی زیادی برای فرد باقی نمیماند. اضطراب و نگرانی بیش از حد نسبت به یک کار توانی برای انجام کارها در فرد باقی نمیگذارد و اینگونه میشود که فرد از فرط نگرانی و اضطراب خود و ترس از ناامنشدن دنیایش به سراغ اهمالکاری و تعویق کارها میرود.
برای اینکه ترس، استرس، اضطراب و آشوبِ درونی را از روتین روزمرهتان کنار بگذارید و بجای آنها وضعیت هیجانیتان را آزادانه انتخاب کنید و احساس خوشبختی، خلاقیت و آرامشتان را به حداکثر برسانید، "دکتر داسون چرچ" در "دورهی مغز عارف" (کلیک کنید)، سادهترین و سریعترین راه برای تحقق این انقلابِ درونی را در اختیار شما قرار میدهد تا آرامش و شادی برایتان مانند نفس کشیدن راحت و آسان شود.
به این نوع از اهمالکاران اصطلاحاً «Crisis-maker» گفته میشود. در واقع این گروه برخلاف اهمالکاران مضطرب که به دنبال شرایطی امن و آرام برای انجام کارها هستند، میل دارند که کار خود را در زیر فشار و با تحمل بیشترین میزان استرس انجام دهند. این افراد، همان افراد دقیقه نودی هستند که کارها را انجام نمیدهند و نمیدهند تا زمانی که مجبور باشند و وقت کمی برایشان باقی مانده باشد.
در این شرایط فرد وقت کمی برای انجامکار خود دارد و باید در سریعترین زمان ممکن کار را عملی کند. گویی این افراد به دنبال یک فشار بیرونی برای انجام کارها میگردند و زمانی که این فشار بر روی آنان قرار میگیرد نیز استرس و اضطراب زیادی را برای انجام یک کار تحمل میکنند. در نهایت این فشار و دردسر بیرونی ممکن است عملکرد آنان را مختل کند و اجازه ندهد که کار خود را آنطور که باید انجام دهند و یا ممکن است که به کلی قید انجام آن کار را بزنند.
پیشنهاد میکنیم برای کاهش استرس و اضطراب، دورهی شگفتانگیزِ "جذب کنندهی حرفهای" از "گابریل برن استین" (کلیک کنید)، را از دست ندهید. این مراقبهها به شما کمک میکنند که به قدرت جذبکنندگی حرفهای خودتان وصل شوید؛ فراوانی، شادی و سلامتی را به زندگیتان جذب کرده و زندگی مورد نظر خود را خلق کنید.
دسته دیگری از اهمالکاران افرادی هستند که دلیل کافی برای انجام کارها را نمییابند. به این افراد اصطلاحاً «Defier» چرا که مدام در حال مخالفت و ناسازگاری هستند؛ آنها مدام با این سؤال روبرو هستند که «من چرا باید آن کار را انجام دهم؟» و از آنجایی که پاسخ مناسبی برای این سؤال نمییابند از انجام آن کار خودداری میکنند.
حتی ممکن است به دیگران نیز بگویند که آن کار را انجام خواهند داد، ولی در عمل از انجام کارها خودداری کنید. کودکانی را تصور کنید که مدام از سمت والدین این پیام را میگیرند که باید به سراغ انجام تکالیف و کتابهایش برود. کودک ممکن است دلیل کافی برای درسخواندن را نیابد و با خود بگوید که: «واقعاً چرا باید درس بخوانم؟» زمانی که کودک پاسخ درستی برای این سؤال نداشته باشد و ارزش و معنایی در آن کار نیابد دست به اهمالکاری و مخالفت با دیگران میزند و از انجام آن کارها خودداری میکند.
دسته آخر از اهمالکاران، افرادی هستند که خود را غرق کارهای غیرضروری و مخصوصاً کارهای دیگران میکنند و وقتی برای انجام کارهای خود پیدا نمیکنند. برنامهکاری این افراد پر از کارهای مختلف است و اصطلاحاً به آنها «Overdoer» گفته میشود.
مشکل این افراد این نیست که توانایی انجام کار را ندارند، بلکه مشکل این است که حد و مرزهای ضعیف برای روابط خود وصف میکند و مدام دیگران را بر خود اولویت میدهند. این افراد شهامت کافی برای نه گفتن را ندارند و مدام در رابطه با دیگران خجولی میکنند و کارهای دیگران را در اولویت برنامه خود قرار میدهند. در نهایت وقت و فرصت کافی برای انجام کار خود را پیدا نمیکنند و در دام اهمالکاری میافتند.
اما دستهبندی دیگری نیز برای انواع اهمالکاری وجود دارد. انواع مختلف اهمالکاری بر اساس گرایش را میتوانیم در سه دسته کلی قرار دهیم.
• دسته اول: اهمالکاری گرایشی
• دسته دوم: اهمالکاری شناختی
• دسته سوم: اهمالکاری جسمی
دسته اول که اهمالکاری «فرار از زحمت» و یا به صورت سادهتر «تنبلی» هم نامیده میشود، اینطور تعریف میشود که خیلی از ما به این دلیل اهمالکاریم که میخواهیم از یک زحمت شانه خالی کنیم. نمونههای خیلی پیچیدهای برای فهمیدن این نوع اهمالکاری لازم نیست. همین که شما غذا داشته باشید، اما چون حال گرم کردنش را ندارید با چیپس و پفکی که دم دستتان است خودتان را سیر میکنید، یعنی اهمالکار گرایشی هستید.
یک راه خوب برای جلوگیری از اهمالکاری و درمان این اهمالکاری این است که به خودمان جایزه بدهیم. مثلاً اگر برای فرار از درس خواندن مشغول وب گردی بیهوده هستیم، به خودمان بگوییم : «اگر درس خواندن (که زحمت هم دارد) را انجام دادم به خودم ده دقیقه وب گردی یا یک بستنی جایزه میدهم».
راه بعدی این است که همه مقدمات را آماده کنید. مثلاً اگر قرار است فردا به کوهنوردی بروید، احتمال اینکه صبح بیدار شوید و حال این کارها را داشته باشید، کم است. در عوض اگر از شب قبل تمام تجهیزات لازم را کنار بگذارید، صبح همه چیز آماده است و کافی است شما بردارید و دل به کوه بزنید.
اهمالکاریهای اجتنابی گروهی از اهمالکاران هستند که احتمالاً به خاطر لج کردن با دیگران اهمالکاری میکنند. وقتی کسی به این افراد دستوری بدهد مبنی بر اینکه : «باید تا فردا فلان کار را انجام دهی»، این فرد ممکن است به خاطر لجبازی و یا انجام نشدن دستور فرد دیگر، کار را انجام ندهد و در نتیجه اهمالکاری کند.
برای اینکه از اهمالکاری اجتنابی دست برداریم، اولین کار این است که از اهمیت آن کار خودمان را آگاه کنیم. آیا آن کار برای خودمان فایدههایی دارد و انجام ندادنش چطور میتواند مضر باشد. مثلاً اگر استادتان شما را مجبور کرده که کتابی را بخوانید و شما به خاطر لجبازی این کار را نمیکنید، به این فکر کنید که انجام دادن این کار و خواندن این کتاب میتواند باعث شود شما رشد کنید و انجام ندادنش باعث میشود کتاب خوانده نشده و در نتیجه چیزی یاد نگیرید.
راه بعدی این است که اگر میتوانیم به دیگران بگوییم که «چطور میتوانند از ما درخواست کنند؟». خیلی از مواقع که لجبازی میکنیم، به خاطر لحن بد گوینده است. در نتیجه با تغییر لحن و درخواست دوستانه طرف مقابل، میتوانیم از اهمالکاری اجتنابی دست برداریم.
یکی دیگر از انواع اهمالکاری، اهمالکاری به دلیل ترس از شکست و موفقیت است. خیلی اوقات کاری را انجام نمیدهیم، چون از شکست یا موفقیت ناشی از آن کار میترسیم. خیلی اوقات ما کاری را نمیکنیم، چون میترسیم در آن شکست بخوریم. نکند اگر در آزمون تافل شرکت کنم، رد بشوم! نکند اگر بوتیک باز کنم، کسی از من جنس نخرد؟ راهاندازی کسبوکار اینترنتی زیاد شده! اگر راه بیندازم، حتماً شکست خواهم خورد و نمونههای دیگر.
شاید از شنیدن عبارت «ترس از موفقیت» جاخورده باشید. اما این امر واقعیت دارد. مثلاً ممکن است شما از اینکه یک ماشین مدل بالا بخرید و ترس از این داشته باشید که تصادف کنید یا روی آن خط بیندازند، یک نوع ترس از موفقیت است. یا از این بترسید که اگر به ردههای بالای سازمانی برسید، افرادی علیه شما توطئه کنند.
ترس از موفقیت و شکست میتواند از دلایل اهمالکاری باشد. یکی از کارهایی که میتوانیم برای غلبه بر این نوع اهمالکاری کنیم، این است که نظر دیگران برایمان اصلاً اهمیتی نداشته باشد. شما برای دیگران زندگی نمیکنید. شما تنها برای خودتان زندگی میکنید.
یک راهکار دیگر این است که به این آگاه باشیم که شکست خوردن یک امر کاملاً طبیعی است. شاید سیستم آموزشی ما یا خانواده مدام ما را از شکست ترساندهاند و گفتهاند نباید شکست بخوریم. اما شکستها بودهاند که در طول تاریخ باعث خلاقیت و به وجود آمدن اختراعات گوناگون شدهاند. اگر ادیسون از شکست خوردن میترسید، هرگز لامپ اختراع نمیشد. یا هزاران دانشمندی که این همه اختراع و تحقیق انجام دادهاند.
پیشنهاد ما برای شما: "دورهی سحرخیزی پلاس" اثر "رابین شارما" (کلیک کنید)، فعالیت های کوچک روزانهای به شما میآموزد که از طریق آنها مثل یک نابغه فکر خواهید کرد، مثل یک قهرمان عمل میکنید و مثل یک اسطوره زندگی میکنید. موضوع دوره سحرخیزی پلاس این است: خلق عادات افراد فوق موفق به روش صحیح. در این دوره، روزانه درسها و تمریناتی خواهید داشت که به شما کمک میکنند عاداتی بسازید که باعث شده موفقترین افراد دنیا به جایگاه امروزیشان برسند. این درسها و تمرینات دقیقاً همان آموزههایی است که رابین شارما به مدالآوران اسطورهای المپیک، رهبران برجستهی دنیا و مدیران معروف یاد داده تا به سطوح بالای موفقیت دست پیدا کنند.
یکی دیگر از انواع اهمالکاری، کاملگرایی است. کاملگرایی یکی از بزرگترین دامهای اهمالکاری است. چند راه برای جلوگیری از اهمالکاری کاملگرایی: یکی از این راهها، کار کردن در تیم است. افراد در تیم، کمتر احتمال دارد اسیر کاملگرایی شوند. راه دوم این است که سعی کنیم بهتر از متوسط باشیم. در واقع باید برای خودمان یک مرز تعریف کنیم. یک مرز در حد متوسط نه خیلی عالی.
در این مرز شما به خودتان میگویید نباید از این مرز کمتر باشید. اما اگر بالاتر رفتید، هیچ مشکلی ندارد. کمک گرفتن از دیگران راه سوم برای دست برداشتن از اهمالکاری کاملگرایی است. «اقدام» مهمترین کاری است که باید برای کاملگرایی به کار ببریم. پس همواره اقدام کنید و از اقدام کردن نترسید. این جمله را یادتان باشد:
ترجیح میدهم برای کارهایی که انجام دادم حسرت بخورم
تا کارهایی که انجام ندادم.
دسته آخر از اهمالکاران گرایشی، افرادی هستند که دائماً هیجان شروع دارند. لابد شما هم دیدهاید کسانی که مدام ایدهپردازی میکنند و برای عمل کردن به آن ایده هیجان دارند. اما پیش از شروع آن، به سراغ کاری دیگر میروند. مثلاً پروژهای را میخواهند شروع کنند و قبل از شروع آن، با خود فکر میکنند که پروژه دیگری که در فکرشان هست، حتماً بهتر است.
برای جلوگیری از نوع اهمالکاری هیجانی، پیشنهاد میشود: ببینید ایدههایی که میخواهید اجرایی کنید در راستای اهداف و رسالتتان هست یا خیر. از خود بپرسید: «چرا میخواهم این کار را انجام دهم؟». «آیا کاری که میخواهم انجام دهم اولویت دارد؟». «آیا کارهای ناقص قبلی را کامل کردهام؟».
در بخش قبلی اهمالکاری گرایشی و انواع آن را بررسی کردیم. وقت آن است که بر روی اهمالکاری شناختی تمرکز کنیم.
زحمتگریزی از انواع اهمالکاری شناختی است. این دسته افراد میخواهند همه چیز بر وفق مرادشان باشد تا کاری را شروع کنند. آنها حاضر نیستند به خود زحمت زیادی دهند و شرایط را خودشان مهیا کنند. مثلاً میخواهند سایتی راهاندازی کنند. اما حاضر نیستند کمی برای یادگیری آن زحمت بکشند و وقت بگذارند.
آدمهای زحمتگریزی، دائماً آیه یأس میخوانند و پیش از اینکه اصلاً تست کنند، میگویند: «نمیشود که نمیشود!» و یا «این چیزا که جواب نمیده!». یک راه خوب میخواهید؟ قانون 49 را رعایت کنید. با خودتان بگویید : «در هر کاری حتی اگر 49 مشکل سر راهم پیش بیاید، باید پایش بایستم و انجامش دهم». اگر این 49 به 50 رسید، دیگر میتوانید رهایش کنید. شاید بد نباشد بدانید این مشکل در اکثر مواقع در همان تعداد اولیه رفع میشود. اما اکثر انسانها حاضر نیستند چنین زحمتی را به جان بخرند.
دومین اهمالکاری از نوع شناختی، اهمالکاری ناشی از ناتوانی در تصمیمگیری است. خیلی اوقات ما ممکن است زحمتگرایی یا تنبل نباشیم اما از تصمیم خوب گرفتن ناتوان باشیم. در واقع این به دلیل آن است که مهار تصمیمگیری را بلد نیستیم. اولین راه خوب برای رد شدن از این اهمالکاری، کشیدن نمودار تی است. اگر به نظرتان جدول تی چندان کارآمد نیست، از جدول SWOT استفاده کنید.
یکی دیگر از دلایل اهمالکاری، ناتوانی در درک و حل مسئله است.
چهارمین نوع اهمالکاری از نوع شناختی، اهمالکاری به دلیل تردید است. اینکه آنها به خود شک دارند، میتواند ناشی از عوامل زیادی باشد. مثلاً ناشی از نظام آموزشی، خانواده یا هرچیز دیگری. راه خوب برای گذشتن از این نوع اهمالکاری «مهربانی با خود» است. وقتی با خود مهربان باشید، تردیدهای کمتری برای شما پیش میآید. راه بعدی انجام کارهای کوچک اما پیوسته است.
عادات کوچک
باعث گذشتن از اهمالکاری از نوع تردید میشود.
افراد نامنظم، به دلیل بینظمی اهمالکارند. مثلاً میگویند: «دیر نمیشه! به وقتش انجامش میدم.» و یا «در فلان تاریخ تحویلت میدم». اما آنها به دلیل بینظمی تاریخ را یادشان میرود یا انجام نمیدهند. این افراد همیشه در حال تأخیر در کارها هستند. یک راه خوب، داشتن لیست کارها و اولویتبندی آنهاست. به این ترتیب کارهای با اولویت کم از دست شما خارج میشود.
آخرین دسته از انواع اهمالکاری از نوع شناختی، افراطکاران هستند. آنها گاهی آنقدر کار میکنند که خسته و دلزده از کار میشوند. در نتیجه از ادامه کار انصراف میدهند. یک کار خوب استراحت های مقطعی و پیوسته در حین کار است. اگر کارتان دائماً با کامپیوتر است، پیشنهاد می شود نرم افزار IPRO را نصب کنید. این نرم افزار از خستگی چشم جلوگیری می کند و شما را وادار به پلک زدن و قدم زدن میکند.
دسته سوم از انواع اهمالکاری، اهمالکاری جسمی است. اهمالکاری جسمی میتواند ناشی از استرس، خستگی و یا بیماری باشد. خستگی تا حدی قابلقبول است، اما خستگی مفرط و دائمی میتواند از ادامه کار منصرفتان کند و باعث اهمال شود. مراقبه یا مدیتیشن فعالیتی است که در آن از تکنیکهای خاصی برای رسیدن به یک حالت ذهنی و عاطفی آرام و پایدار استفاده میشود. برای شروع میتوانید از دورهی پیشرفتهی "دانداپانی" (کلیک کنید)، که در سایت رویالمایند قرار دارد، استفاده کنید.
سخن پایانی:
در این مقاله، به بررسی انواع اهمالکاری و راهکارهای مدیریتی برای هر نوع پرداختیم. اهمالکاری یک واقعیت جامعه است که میتواند تأثیرات منفی بر عملکرد و موفقیت افراد و سازمانها داشته باشد. از طرفی، شناخت انواع اهمالکاری و عوامل مؤثر در آن، گام اول به سوی حل مسائل و بهبود عملکرد فردی است.
با توجه به مراحل ارائه شده در مقاله، میتوانید نوع اهمالکاری خود را شناسایی کنید و با اعمال راهکارهای مناسب، به بهبود عملکرد و افزایش موفقیت در زندگی حرفهای و شخصی خود بپردازید. در نهایت، مدیریت اهمالکاری نیازمند پیگیری مستمر و اراده قوی افراد است. با اعمال تغییرات کوچک در روند زندگی و کار، میتوان بهبودهای قابلتوجهی در کیفیت زندگی و عملکرد حرفهای داشت.
با دانستن ویژگیهای افراد اهمالگر، درک خواهید کرد که هر کس نیاز به روشها و راهحلهای متفاوتی برای مقابله با اهمالگری دارد. هر فرد باید با توجه به شرایط خود، راههای درمانی که برایش مفید هستند را انتخاب و به صورت مداوم و پیوسته در جهت درمان اهمال پیش برود. برای آشنایی با روشهای درمان اهمالکاری، مقاله راهکارهای غلبه بر اهمالکاری (کلیک کنید)، را مطالعه کنید.
با توجه به مطالب ارائه شده در این مقاله، آیا نوع اهمالکاری خود را شناسایی کردهاید؟
اگر راهکارهای گفته شده را انجام دادهاید، تأثیر آنها بر عملکرد و زندگی شخصیتان را با ما و دیگران به اشتراک بگذارید.
برای ثبت نظرات خود، به پایین صفحه مراجعه فرمایید.