زمان مطالعه :10 دقیقه
چکیده این مطلب : اگر به دنبال زندگی بهتر هستید که حتماً همین‌طور است، احتمالاً می‌دانید که برای تغییر زندگی‌تان از وضعیتی که در آن هستید به وضعیت مطلوب، نیاز به دیدن زیبایی‌ها در شرایط موجود دارید، و این یعنی شکرگزاری. به جرئت می‌توان گفت، کسی که زمان زیادی را صرف دنبال کردن اخبار می‌کند، به هیچ عنوان نمی‌تواند انسان سپاس‌گزاری باشد، و در نتیجه هرگز نمی‌تواند در وضعیت موجود به دنبال نکات مثبت و زیبا بگردد. و چون نمی‌تواند زیبایی‌ها را ببیند، جهان هستی به او زیبایی‌های بیشتر را نشان نخواهد داد. ما اغلب به صورت ناآگاهانه به دنبال اخبار بیشتر و در واقع به دنبال زشتی‌ها، گرانی‌ها و ... هستیم. حال ضمیر ناخودآگاه فردی که هر روز مشغول شنیدن این خبرهاست، مدام مشغول انتقال این پیام به جهان است که زندگی دیگر ارزش ندارد و ضمیر ناخودآگاه‌اش، این جهان را برای او تبدیل به جهنم کرده است.
"اثرات منفیِ اخبار بر ضمیرناخودآگاه"
در مقاله‌ی قبل در مورد چرا شکرگزاری رمزِ موفقیت است؟ (کلیک کنید)، صحبت کردیم. شکرگزاری را تعریف کردیم و گفتیم شکرگزاری به معنای دیدن زیباترین بخش از هر چیز و هر کس می‌باشد. شکرگزاری یعنی بر چشم زدنِ عینکی که تنها نکات مثبتِ جهان، اتفاقات و اشخاص را می‌بیند. امروز می‌خواهیم در مورد عادتی صحبت کنیم که بسیاری از افراد متأسفانه مشغول انجام آن هستند و دقیقاً نقطه مقابل شکرگزاری محسوب می‌شود، و آن هم تماشا و یا دنبال کردن اخبار است.
امروز به دنبال پاسخ سؤالات زیر هستیم:
- چرا تماشای اخبار نقطه مقابل شکرگزاری است؟
- پیام پنهان اخبار برای ذهن و ضمیر ناخودآگاه ما چیست؟
شما با دیدن و شنیدن اخبار، دقیقاً در حال دیدنِ بدترین قسمت از ایران، جهان، اتفاقات و مردم هستید. در کل ذات خبر، دیدن زشتی‌هاست. زیرا خوبی‌ها از دید رسانه‌های خبری، اموری معمول هستند؛ بنابراین آن‌ها باید در مورد غیرمعمول‌ها صحبت کنند و غیرمعمول‌ها همان زشتی‌ها هستند. قطعاً ما جزء 5 ملتی هستیم که زیاد اخبار می‌بینند و می‌شنوند و در مورد آن صحبت می‌کنند. در مورد نتیجه این عادت جمعی هم احتمالاً نیازی به صحبت نیست. هر روز تعداد شبکه‌های خبری که برای فارسی زبانان برنامه پخش می‌کنند بیشتر می‌شود. فکر می‌کنید دلیل‌اش چیست؟ دلیل واضحی دارد: ما اغلب به صورت ناآگاهانه به دنبال اخبار بیشتر و در واقع به دنبال زشتی‌ها، گرانی‌ها، جنگ، دزدی، قتل و تجاوز بیشتر هستیم.
در اخبار چه چیزی می‌شنویم؟
احتمالاً این سبک جملات برای‌تان آشناست:
- سال گذشته گرم‌ترین سال در 2 قرن اخیر بوده است.
- آمار جرم و جنایت در اروپا در 5 سال اخیر، 60% رشد داشته است.
- سبد خرید مردم ایران نسبت به سال 96، 30% کوچک‌تر شده است.
- آمار طلاق در 15 سال گذشته، 80% افزایش داشته است.
- میزان آلودگی هوا در 10% روزهای سال جاری در کلان‌شهرها، در وضعیت هشدار قرار داشت که نسبت به سال گذشته، 20% رشد داشته است.
جملات اخیر چه پیام پنهانی برای ضمیر ناخودآگاه ما دارند؟ احتمالاً درست حدس زده‌اید. تمام این اخبار، به ضمیر ناخودآگاه ما می‌گویند که ایران و به طورکلی دنیا، هر روز به جای بدتری برای زندگی تبدیل می‌شود. حال ضمیر ناخودآگاه فردی را تصور کنید، که هر روز مشغول شنیدن این خبرهاست. آیا غیر از این‌ست که ذهن و ضمیر ناخودآگاه این فرد مدام مشغول انتقال این پیام به جهان است که زندگی دیگر ارزش ندارد؟ آیا غیر از این‌ست که ضمیر ناخودآگاه‌اش، این جهان را برای او تبدیل به جهنم کرده است؟ (برای تغییرِ عادت‌های رفتاری و الگوهای ذهنیِ قدیمی که در ضمیرناخوداگاه شما تثبیت شده و تسلط بر ضمیر ناخودآگاه شما پیدا کرده‌اند، و سبب آسیب به زندگی شما می‌شوند، مانند تماشا و یا گوش دادن به اخبار و یا دنبال کردن خبرها در شبکه‌های اجتماعی، پیشنهاد می‌کنیم "دوره‌ی جامع پارادایم شیفت" از "باب پراکتور" (کلیک کنید)، که توسط مجموعه‌ی رویال مایند ترجمه و تهیه شده است، را از دست ندهید).
بگذارید مثال دیگری بیاوریم:
مسئولی در روزهای پایانی سال در مصاحبه‌ای با یک برنامه خبری اعلام می‌کند، که مردم نگران افزایش قیمت گوجه‌فرنگی در شب عید نباشند! عجیب نیست؟! چرا ما باید نگران افزایش قیمت گوجه‌فرنگی باشیم؟! آیا قانون جهان این نیست که وقتی انتظار چیزی را می‌کشید، آن را خلق می‌کنید؟! این ما هستیم که نگران افزایش قیمت‌ها هستیم و بعد مسئول مربوطه چاره‌ای جز مصاحبه در مورد این موضوع ندارد و همین مصاحبه، شک و تردید را نسبت به احتمال گران شدن گوجه‌فرنگی افزایش می‌دهد و اتفاقی که می‌افتد این است که جمعیت قابل توجهی از مردم به جای خرید 2 کیلوگرم گوجه‌فرنگی، ترجیح می‌دهند 10 کیلوگرم گوجه‌فرنگی بخرند. همین موضوع هم باعث کمبود گوجه‌فرنگی در بازار شده، و به طبعِ آن قیمت این محصول پرمصرف در بازار افزایش می‌یابد.
حال به این مثال توجه کنید:
گوینده خبر اعلام می‌کند که روز گذشته در یکی از دبیرستان‌های یکی از شهرهای آمریکا، یک تیراندازی توسط یکی از دانش‌آموزان اتفاق افتاد، که منجر به کشته و زخمی شدن 3 تن از دانش‌آموزان شد. 20 روز بعد در خبر دیگری می‌شنویم، که پلیس یکی از دانش‌آموزان یکی از مدارس ایالت کالیفرنیا را به دلیل حمل اسلحه بازداشت کرد. همین 2 خبر کفایت می‌کند. آیا اگر پدر یا مادری باشید که قصد مهاجرت به کشور آمریکا برای رشد تحصیلی فرزندان‌تان را داشته باشید، در تصمیم‌تان تجدید نظر نمی‌کنید؟ آیا چهره تمام مدارس کشور آمریکا برای شما سیاه، ناامن و خشن نمی‌شود؟ در صورتی که احتمال رخ دادن این اتفاق در جامعه آماری مدارس آمریکا، عددی بسیار کوچک، شاید نزدیک به یک در صدهزار باشد.
کلام آخر
اگر به دنبال زندگی بهتر هستید که حتماً هستید، احتمالاً می‌دانید که برای تغییر زندگی‌تان از وضعیتی که در آن هستید به وضعیت مطلوب، نیاز به دیدن زیبایی‌ها در همین شرایط موجود دارید، و این یعنی شکرگزاری. به جرئت و با قطعیت می‌توان گفت، کسی که زمان زیادی از روز را صرف تماشا و یا گوش دادن به اخبار و یا دنبال کردن خبرها در شبکه‌های اجتماعی می‌کند، به هیچ عنوان نمی‌تواند انسان شکرگزاری باشد، و چون نمی‌تواند شکرگزار باشد، هرگز نمی‌تواند در وضعیت موجود به دنبال نکات مثبت و زیبا بگردد و چون نمی‌تواند زیبایی‌ها را ببیند، جهان هستی به او زیبایی‌های بیشتر را نشان نخواهد داد.
تمرین:
1-تمرین امروز نیز مانند مقاله قبل، یک تمرینِ تا ابد است.
برای همیشه قید تماشای اخبار از تلویزیون، شنیدن آن از رادیو و دنبال کردن آن در شبکه‌های اجتماعی و گروه‌های مجازی را بزنید.
به انتهای مقاله‌ی دهم رسیدیم، برای ما بنویسید تا چه حد با ایده مطرح شده در این مقاله موافق هستید؟ هم‌چنین نظر خود را در مورد تأثیر دنبال کردن اخبار بر زندگی انسان، با ما به اشتراک بگذارید. اگر تجربه‌ای در این رابطه از خود یا اطرافیان دارید، حتماً برای ما بنویسید.
برای ثبت نظرات خود، به پایین صفحه مراجعه فرمایید.
"اثرات منفیِ اخبار بر ضمیرناخودآگاه"
در مقاله‌ی قبل در مورد چرا شکرگزاری رمزِ موفقیت است؟ (کلیک کنید)، صحبت کردیم. شکرگزاری را تعریف کردیم و گفتیم شکرگزاری به معنای دیدن زیباترین بخش از هر چیز و هر کس می‌باشد. شکرگزاری یعنی بر چشم زدنِ عینکی که تنها نکات مثبتِ جهان، اتفاقات و اشخاص را می‌بیند. امروز می‌خواهیم در مورد عادتی صحبت کنیم که بسیاری از افراد متأسفانه مشغول انجام آن هستند و دقیقاً نقطه مقابل شکرگزاری محسوب می‌شود، و آن هم تماشا و یا دنبال کردن اخبار است.
امروز به دنبال پاسخ سؤالات زیر هستیم:
- چرا تماشای اخبار نقطه مقابل شکرگزاری است؟
- پیام پنهان اخبار برای ذهن و ضمیر ناخودآگاه ما چیست؟
شما با دیدن و شنیدن اخبار، دقیقاً در حال دیدنِ بدترین قسمت از ایران، جهان، اتفاقات و مردم هستید. در کل ذات خبر، دیدن زشتی‌هاست. زیرا خوبی‌ها از دید رسانه‌های خبری، اموری معمول هستند؛ بنابراین آن‌ها باید در مورد غیرمعمول‌ها صحبت کنند و غیرمعمول‌ها همان زشتی‌ها هستند. قطعاً ما جزء 5 ملتی هستیم که زیاد اخبار می‌بینند و می‌شنوند و در مورد آن صحبت می‌کنند. در مورد نتیجه این عادت جمعی هم احتمالاً نیازی به صحبت نیست. هر روز تعداد شبکه‌های خبری که برای فارسی زبانان برنامه پخش می‌کنند بیشتر می‌شود. فکر می‌کنید دلیل‌اش چیست؟ دلیل واضحی دارد: ما اغلب به صورت ناآگاهانه به دنبال اخبار بیشتر و در واقع به دنبال زشتی‌ها، گرانی‌ها، جنگ، دزدی، قتل و تجاوز بیشتر هستیم.
در اخبار چه چیزی می‌شنویم؟
احتمالاً این سبک جملات برای‌تان آشناست:
- سال گذشته گرم‌ترین سال در 2 قرن اخیر بوده است.
- آمار جرم و جنایت در اروپا در 5 سال اخیر، 60% رشد داشته است.
- سبد خرید مردم ایران نسبت به سال 96، 30% کوچک‌تر شده است.
- آمار طلاق در 15 سال گذشته، 80% افزایش داشته است.
- میزان آلودگی هوا در 10% روزهای سال جاری در کلان‌شهرها، در وضعیت هشدار قرار داشت که نسبت به سال گذشته، 20% رشد داشته است.
جملات اخیر چه پیام پنهانی برای ضمیر ناخودآگاه ما دارند؟ احتمالاً درست حدس زده‌اید. تمام این اخبار، به ضمیر ناخودآگاه ما می‌گویند که ایران و به طورکلی دنیا، هر روز به جای بدتری برای زندگی تبدیل می‌شود. حال ضمیر ناخودآگاه فردی را تصور کنید، که هر روز مشغول شنیدن این خبرهاست. آیا غیر از این‌ست که ذهن و ضمیر ناخودآگاه این فرد مدام مشغول انتقال این پیام به جهان است که زندگی دیگر ارزش ندارد؟ آیا غیر از این‌ست که ضمیر ناخودآگاه‌اش، این جهان را برای او تبدیل به جهنم کرده است؟ (برای تغییرِ عادت‌های رفتاری و الگوهای ذهنیِ قدیمی که در ضمیرناخوداگاه شما تثبیت شده و تسلط بر ضمیر ناخودآگاه شما پیدا کرده‌اند، و سبب آسیب به زندگی شما می‌شوند، مانند تماشا و یا گوش دادن به اخبار و یا دنبال کردن خبرها در شبکه‌های اجتماعی، پیشنهاد می‌کنیم "دوره‌ی جامع پارادایم شیفت" از "باب پراکتور" (کلیک کنید)، که توسط مجموعه‌ی رویال مایند ترجمه و تهیه شده است، را از دست ندهید).
بگذارید مثال دیگری بیاوریم:
مسئولی در روزهای پایانی سال در مصاحبه‌ای با یک برنامه خبری اعلام می‌کند، که مردم نگران افزایش قیمت گوجه‌فرنگی در شب عید نباشند! عجیب نیست؟! چرا ما باید نگران افزایش قیمت گوجه‌فرنگی باشیم؟! آیا قانون جهان این نیست که وقتی انتظار چیزی را می‌کشید، آن را خلق می‌کنید؟! این ما هستیم که نگران افزایش قیمت‌ها هستیم و بعد مسئول مربوطه چاره‌ای جز مصاحبه در مورد این موضوع ندارد و همین مصاحبه، شک و تردید را نسبت به احتمال گران شدن گوجه‌فرنگی افزایش می‌دهد و اتفاقی که می‌افتد این است که جمعیت قابل توجهی از مردم به جای خرید 2 کیلوگرم گوجه‌فرنگی، ترجیح می‌دهند 10 کیلوگرم گوجه‌فرنگی بخرند. همین موضوع هم باعث کمبود گوجه‌فرنگی در بازار شده، و به طبعِ آن قیمت این محصول پرمصرف در بازار افزایش می‌یابد.
حال به این مثال توجه کنید:
گوینده خبر اعلام می‌کند که روز گذشته در یکی از دبیرستان‌های یکی از شهرهای آمریکا، یک تیراندازی توسط یکی از دانش‌آموزان اتفاق افتاد، که منجر به کشته و زخمی شدن 3 تن از دانش‌آموزان شد. 20 روز بعد در خبر دیگری می‌شنویم، که پلیس یکی از دانش‌آموزان یکی از مدارس ایالت کالیفرنیا را به دلیل حمل اسلحه بازداشت کرد. همین 2 خبر کفایت می‌کند. آیا اگر پدر یا مادری باشید که قصد مهاجرت به کشور آمریکا برای رشد تحصیلی فرزندان‌تان را داشته باشید، در تصمیم‌تان تجدید نظر نمی‌کنید؟ آیا چهره تمام مدارس کشور آمریکا برای شما سیاه، ناامن و خشن نمی‌شود؟ در صورتی که احتمال رخ دادن این اتفاق در جامعه آماری مدارس آمریکا، عددی بسیار کوچک، شاید نزدیک به یک در صدهزار باشد.
کلام آخر
اگر به دنبال زندگی بهتر هستید که حتماً هستید، احتمالاً می‌دانید که برای تغییر زندگی‌تان از وضعیتی که در آن هستید به وضعیت مطلوب، نیاز به دیدن زیبایی‌ها در همین شرایط موجود دارید، و این یعنی شکرگزاری. به جرئت و با قطعیت می‌توان گفت، کسی که زمان زیادی از روز را صرف تماشا و یا گوش دادن به اخبار و یا دنبال کردن خبرها در شبکه‌های اجتماعی می‌کند، به هیچ عنوان نمی‌تواند انسان شکرگزاری باشد، و چون نمی‌تواند شکرگزار باشد، هرگز نمی‌تواند در وضعیت موجود به دنبال نکات مثبت و زیبا بگردد و چون نمی‌تواند زیبایی‌ها را ببیند، جهان هستی به او زیبایی‌های بیشتر را نشان نخواهد داد.
تمرین:
1-تمرین امروز نیز مانند مقاله قبل، یک تمرینِ تا ابد است.
برای همیشه قید تماشای اخبار از تلویزیون، شنیدن آن از رادیو و دنبال کردن آن در شبکه‌های اجتماعی و گروه‌های مجازی را بزنید.
به انتهای مقاله‌ی دهم رسیدیم، برای ما بنویسید تا چه حد با ایده مطرح شده در این مقاله موافق هستید؟ هم‌چنین نظر خود را در مورد تأثیر دنبال کردن اخبار بر زندگی انسان، با ما به اشتراک بگذارید. اگر تجربه‌ای در این رابطه از خود یا اطرافیان دارید، حتماً برای ما بنویسید.
برای ثبت نظرات خود، به پایین صفحه مراجعه فرمایید.
